---

Το Αθηναϊκό σχήμα κυκλοφορεί τον τρίτο του δίσκο μετά τα FiXX (cd-r άλμπουμ του 2009) και Vent (cd-ep του 2012), αυτή τη φορά σε επτάιντσο βινύλιο με τρία κομμάτια. Η μουσική τους είναι ένα ταξίδι στις πειραματικές αρχές των 80s: μη-μουσική, «ξεκούρδιστες» κιθάρες, 'industrial' από κανονικά όργανα που χρησιμοποιούνται με περίεργο τρόπο, φωνή παραμορφωμένη ή επίτηδες κακοηχογραφημένη, σκοτεινά συναισθήματα, μυστήρια ατμόσφαιρα... Οι αναφορές στους Τelescopes ή τους Swans που διαβάζω στο προωθητικό υλικό δεν είναι καθόλου εσφαλμένες ή υπερβολικές. Όταν βέβαια ακολουθείς αυτό το δρόμο της μουσικής δημιουργίας, είναι πολύ εύκολο να παράξεις απλό θόρυβο και να γίνεις κουραστικός. Αλλά οι TYAWAf (σσ. περίεργο όνομα, πρέπει να τους ρωτήσουμε) καταφέρνουν να πλάσουν καλά το θόρυβο και να δημιουργήσουν ενδιαφέρουσες μουσικές εμπειρίες με ανορθόδοξο τρόπο. Να υποθέσω ότι έχουν εντρυφήσει στο genre πολύ; Και ότι έχουν φάει πολλές ώρες στο να πειραματίζονται με τον ήχο; Είναι πάντως παραπάνω από πειστικοί. Σε τι βαθμό βοήθησε στο τελικό αποτέλεσμα η εμπλοκή του Wharton Tiers (Laurie Anderson, Theoretical Girls, παραγωγές Sonic Youth, Glenn Branca, Gumball, Dinosaur Jr, κ.λπ.-κ.λπ.) στο mastering δεν το γνωρίζω, αλλά και μόνο η έστω και έμμεση «συμμετοχή» του δείχνει ότι και άλλοι μοιράζονται για την μπάντα την ίδια γνώμη με μας. Οι TYAWAf (σσ. φτου, σκουληκο-μερμηγκότρυπα) διάλεξαν ένα δύσκολο τρόπο έκφρασης, μα ελπίζουμε οι αναζητήσεις τους να τους οδηγούν πάντα σε συναρπαστικά ηχοτοπία. -- Laertis