---

To Flat Tire ήταν ένας περίεργος δίσκος που ο Allan Holdsworth κυκλοφόρησε αρχικά το 2001 και τώρα ξαναβγαίνει από την MoonJune Records, η οποία έχει αρχίσει την επανέκδοση μέρους του παλιού καταλόγου του. Περίεργος για δύο λόγους: Πρώτον γιατί ο Holdsworth εδώ δεν επιχειρεί να στήσει μια πλατφόρμα κιθαριστικών αυτοσχεδιασμών αλλά περισσότερο να φτιάξει ατμόσφαιρες και να επενδύσει φανταστικές κινηματογραφικές εικόνες, να κάνει δηλαδή «προγραμματική» μουσική, κάτι που ο ίδιος έχει πει ότι στη συγκεκριμένη φάση τον απασχολούσε και δεν είχε κάνει ποτέ έως τότε. Είναι ευκόλως κατανοητό ότι μια τέτοια μουσική παράγεται με διαφορετική διαδικασία από τη συνηθισμένη για τον Holdsworth αυτοσχεδιαστική διαδικασία στα πλαίσια του γνωστού jazz/prog fusion ύφους του. Και αυτή η παρατήρηση μας φέρνει στο δεύτερο λόγο (του αξιοπερίεργου της συγκεκριμένης ηχογράφησης): Με την εξαίρεση της συμμετοχής του κοντραμπασίστα Dave Carpenter στις δύο πιο jazzy συνθέσεις του δίσκου, "Eeny Meeny" και "Bo Beep", ο οποίος είχε παίξει πάλι μαζί του στο εξαιρετικό προηγούμενο άλμπουμ του The Sixteen Men of Tain (2000), αυτός ο δίσκος ηχογραφήθηκε αποκλειστικά από τον Holdsworth, o οποίος έπαιξε τα πάντα χρησιμοποιώντας το συλλεκτικό του SynthAxe (σσ. αρχαίο πλέον κιθαροειδές midi controller για να παίζεις synths και drum machines). Μουσικά τώρα ο δίσκος δεν ακούγεται ως προϊόν εγκεφαλικής άσκησης και στείρου πειραματισμού, αλλά αντίθετα ως προϊόν μιας συναισθηματικής ανάγκης του δημιουργού του όταν πιθανά κάποια στιγμή χρειάστηκε να περάσει από μια μοναχική φάση σκέψης και ανασυγκρότησης. Ο τίτλος - "Flat Tire" (σσ. σκασμένο λάστιχο) - νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα περιγραφικός και η κατακλείδα του δίσκου "Don't You Know" αποδίδει με εξαιρετικό τρόπο τα συναισθήματα και την ατμόσφαιρα που πιθανότατα υπήρξαν ο λόγος ύπαρξης του συγκεκριμένου ηχογραφήματος.

Ως γνωστόν ο Allan Holdsworth ανήκει στην κατηγορία των μουσικών που δεν μπορούν να έχουν μεγάλη πρόσβαση στις μάζες, αυτών των μουσικών που εκτιμώνται περισσότερο από άλλους μουσικούς (σσ. όπως και να το κάνουμε είναι ένας από τους κορυφαίους κιθαρίστες της εποχής μας). Επιπρόσθετα, από τη δισκογραφία του το Flat Tire είναι ένας πολύ ιδιαίτερος δίσκος, οπότε καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί να αφορά και πολλούς. Όμως για τους λόγους που εξήγησα προηγουμένως πιστεύω ότι, αν κάποιος παρακινηθεί τελικά και το ψάξει, θα ανακαλύψει μια άλλη όψη του ταλέντου του δημιουργού του, έστω δοσμένη λιτά και με φτωχά μέσα. Οι σχετικοί με το αντικείμενο πάντως μη διστάσετε. -- Γιάννης Ζώης