---

Screaming all guts out…

Ένα είναι σίγουρο. Οι λάτρεις του είδους θα το εκτιμήσουν απεριόριστα. Το The Mitch Lucker Memorial Show αποτελεί ένα λάιβ cd που μαζί με το dvd αποτυπώνει τη μοναδική ενέργεια που εξαπολύεται όταν μεγάλα ονόματα του deathcore και όχι μόνο μοιράζονται διαδοχικά τη σκηνή για να δημιουργήσουν έναν εκπληκτικό φόρο τιμής στον απόντα Mitch Lucker, πρώην τραγουδιστή των Suicide Silence. Και αυτός ο φόρος τιμής κάνει την εν λόγω κυκλοφορία να κατατάσσεται στα 'must' για δύο λόγους. Πρώτον, αποτελείται από είκοσι εκτελέσεις κομματιών κυρίως των Suicide Silence με συμμετοχές απο τραγουδιστές γνωστών και μη εξαιρετέων συγκροτημάτων του ιδιώματος, όπως οι Myke Terry (Bury Your Dead), Danny Worsnop (Asking Alexandria), Johnny Plague (Winds of Plague), Tim Lambesis (As I Lay Dying), Chad Grey (Mudvayne), Randy Blythe (Lamb of God). Πρόκειται για άψογα δεμένες συνεργασίες και εκτελέσεις που πιάνουν ταβάνι, καθώς οι τραγουδιστές διαδέχονται ο ένας τον άλλον στη σκηνή και δημιουργούν ένα πολύ έντονο συναισθηματικό αποτέλεσμα που «γεμίζει» κυριολεκτικά το χώρο. Ξεχωριστές στιγμές του λάιβ αποτελούν η εκτέλεση του "Die Young" του Ronnie James Dio, στο οποίο συμμετέχει ο Robb Flynn σε μια ανατριχιαστική ακουστική εκτέλεση, ενώ το highlight και η αγωνία βρίσκονται - που αλλού; - στην εκτέλεση του "Slaves to Substance" από τον Eddie Hermida, τον νέο τραγουδιστή του συγκροτήματος. Και κάτι μου λέει πως κανείς δε μένει απογοητευμένος στο ελάχιστο. Μεταδοτικότατος, γεμάτος ενέργεια και αψεγάδιαστες εκτελεστικές ικανότητες έφτασε το λάιβ στο ψηλότερο σημείο του. Στη θέση 18 βρίσκεται ο κύριος Max Cavalera με το "Roots", ενώ η θέση 19 ανήκει στον Mitch Lucker που κάνει για άλλη μια φορά αισθητή την παρουσία του μέσω μιας μαγνητοσκοπημένης εκτέλεσης του "Engine". Ο δεύτερος λόγος που η εν λόγω κυκλοφορία αξίζει πολλές παραπάνω από μία ακροάσεις είναι φυσικά ο λόγος για τον οποίο συνεργάστηκαν όλοι αυτοί οι μουσικοί, που δεν είναι άλλος από τη μνημόνευση του Mitch Lucker καθώς και την συγκέντρωση χρημάτων για την κόρη του. Και θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για το γεγονός ότι το cd σε πιάνει κυριολεκτικά από τα μαλλιά και δεν σε αφήνει μέχρι να ακούσεις και το τελευταίο δευτερόλεπτο με τέτοιες εκτελέσεις, αλλά εδώ μάλλον υπάρχει έντονο το συναισθηματικό υπόβαθρο. R.I.P. -- Μαριάννα Αρμπερώρη