---

Έπειτα από ένα σινγκλ που ακούστηκε ενδελεχώς και μαζικά, ήρθε η ώρα να λύσουμε κοτσίδες, να βγάλουμε μπύρες από το ψυγείο και να απολαύσουμε το ολοκαίνουριο άλμπουμ των Black Trip.

Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένα super group (τηρουμένων των αναλογιών) καταφέρνει να δέσει τόσο καλά. Βλέπεις, οι Black Trip είναι υπόθεση του Peter Stjärnvind (πρώην ντράμερ των Entombed και Nifelheim) που εδώ έχει αναλάβει την κιθάρα και του Joseph Thoth, γνωστού από τη θητεία του στους Enforcer. Ο πρώτος βρήκε στον δεύτερο τον κατάλληλο συνεργάτη για την υλοποίηση του οπισθοδρομικού heavy metal project που ακούει στο όνομα Black Trip. Πλαισιωμένοι από τους Sebastian Ramstedt και Johan Bergeback, κυκλοφορούν το ντεμπούτο Goin' Under.

Το άλμπουμ συλλέγει οκτώ τραγούδια πρωτόλειου, κολασμένου New Wave of British Heavy Metal που πάω στοίχημα ότι αν ακουστεί σε χαμηλή ποιότητα ήχου, ακόμα και οι συλλέκτες του είδους θα αναρωτιούνται ποια είναι η γκρουπάρα που τους ξέφυγε. Έχω ξαναπεί ότι η στροφή στο ένδοξο παρελθόν δε με ενοχλεί καθόλου. Τουναντίον, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται τόσο εύστοχα και με τόσο σεβασμό, όσο εδώ. 

Στο δίσκο θα ακούσετε ένα ομοιογενές μίγμα πολλών επιρροών, με τις ταστιέρες των Maiden να λειτουργούν ως μοιρογνωμόνιο. Το είχαμε ψυλλιαστεί από το σινγκλ κιόλας. Η προϋπηρεσία και θητεία κάθε μέλους έδινε εγγύηση ποιότητας. Το Goin' Under δικαιώνει την αναμονή μας αλλά και τους συντελεστές του. Ένα παράπονο έχω μόνο: Κάποια τραγούδια χρειάζονται cowbell και η μπάντα δεν το τόλμησε. Ακούστε και λίγο Nazareth ρε παιδιά! Πέραν της πλάκας όμως, το άλμπουμ βρίσκεται σίγουρα ανάμεσα στους δίσκους που θα μονοπωλήσουν την προσοχή μου φέτος το καλοκαίρι. Ευλογημένη χώρα η Σουηδία... -- Φάνης Μανταίος