---

A&M 1972 / Edsel 1986, 1998 / Hux 2006

Αυτή τη βδομάδα το BFTP ασχολείται με μια μπάντα που εξιστορείται πως δημιούργησε μόνη της και στην ουσία κατά τύχη τη λεγόμενη σκηνή του pub rock στην Αγγλία, αν και προερχόταν από την Αμερική. Οι Νεοϋορκέζοι Eggs Over Easy (σσ. «αυγά μάτια» ελληνιστί) βρέθηκαν μέσα από ένα περίεργo γύρισμα της τύχης να παίζουν σε αγγλικές pub στις αρχές των 70s μπροστά σ' ένα κοινό που περιελάμβανε τότε τύπους όπως ο Nick Lowe, o Elvis Costello ή ο Graham Parker...

Η ιστορία τους ξεκίνησε στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, όπου συχνά εμφανίζονταν ως τρίο σε διάφορα club και μπαρ. Οι Jack O'Hara, Austin de Lone και Brien Hopkins είχαν γνωριστεί στο Σαν Φρανσίσκο και τη Νέα Υόρκη, είχαν ανακαλύψει ότι «κόλλαγαν» μουσικά και αν και δεν είχαν ακόμη βρει ντράμερ, αποφάσισαν να παίζουν μαζί. Οι επιρροές τους και το στυλ τους δεν ήταν πολύ συγκεκριμένα (αν και σήμερα θα τους κατατάσσαμε στο genre-κουβά του 'country rock'). Τους άρεσαν πάντως όλοι οι μουσικοί που είχαν μία δική τους, ξεχωριστή ταυτότητα: οι Beatles, οι Stones, οι Lovin' Spoonful, οι Band. Παίζοντας λοιπόν στα club της Νέας Υόρκης τελικά κάποια στιγμή έπεσαν στην αντίληψη κάποιου ατζέντη που τους πρόσφερε χρηματοδότηση από μια υπό ίδρυση εταιρία με την προϋπόθεση να ηχογραφήσουν στην Αγγλία (σσ. εκείνη την εποχή το κόστος παραγωγής ήταν πολύ χαμηλότερο στην Αγγλία σε σχέση με την Αμερική). Εκεί θα τους αναλάμβανε ως παραγωγός ούτε λίγο ούτε πολύ ο Chas Chandler!

O παλιός μπασίστας των Animals είχε «φτιάξει» - μεταξύ πολλών άλλων - τους Jimi Hendrix Experience και βρισκόταν στη φάση να αναλάβει πια νέα ταλέντα (σσ. ένα εκ των οποίων ήταν τότε και οι Slade...) Οι φίλοι μας, οι Eggs Over Easy, απλά δεν μπορούσαν να προσπεράσουν αυτήν την ουρανοκατέβατη ευκαιρία. Την άδραξαν λοιπόν και βρέθηκαν το Νοέμβριο του 1970 στο Λονδίνο.

Εκεί άρχισαν αμέσως να γράφουν και να ηχογραφούν τραγούδια υπό την επίβλεψη του Chandler, χρησιμοποιώντας αρχικά ως ντράμερ τον Les Sampson, γνωστό του Noel Redding των Experience (και μετά μέλος των βραχύβιων Road μαζί του), και στη συνέχεια τον Jon Steel (τον αυθεντικό ντράμερ των Animals!) Όλα πήγαιναν καλά κι οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν το Γενάρη του '71, αλλά... Αλλά τα νέα που έφτασαν από την Αμερική ανέτρεψαν όλα τους τα σχέδια: η εταιρία που χρηματοδοτούσε το πρότζεκτ «τα είχε σπάσει» με τον ατζέντη τους - άρα δεν υπήρχαν λεφτά - και η μόνη τους δυνατότητα ήταν να μείνουν στην Αγγλία μέχρι να βρεθεί κάποιος τρόπος να λυθεί το πρόβλημα...

Ο Chandler τους βοήθησε να βρουν κάποια gigs για να βγάζουν τα έξοδά τους, άρχισαν όμως να κάνουν όνομα στην πόλη μόνον όταν συμφώνησαν να παίζουν κάθε Δευτέρα στην pub 'Tally Ho' στη γειτονιά Kentish Town του Λονδίνου όπου νοίκιαζαν σπίτι. Το Tally Ho ήταν μέρος όπου μέχρι τότε σύχναζαν τζαζόβιοι, όποτε στην αρχή αναγκάστηκαν να πείσουν τον ιδιοκτήτη ότι ήταν τζαζ combo! Σύντομα πάντως έγινε φανερό ότι αυτό που έπαιζαν δεν ήταν ακριβώς τζαζ, όμως είχαν αρχίσει να προσελκύουν πλήθη, η μπύρα έρεε άφθονη, οπότε τελικά έμειναν. Το κοινό περιλάμβανε όλα τα μέλη από τις μετέπειτα γνωστές 'pub rock' μπάντες της Αγγλίας, τους Brinsley Schwarz, τους Bees Make Honey, τους Ducks Deluxe, τους Rockpile και τύπους όπως ο Elvis Costello, o Frankie Miller και o Loudon Wainwright III. Ο Nick Lowe δε των Brinsley Schwarz λέγεται ότι έμαθε τα περισσότερα κόλπα που αργότερα ἐβαλε στα τραγούδια του παρακολουθώντας και «κλέβοντας» τους Eggs.

Η επιτυχία των Eggs τους οδήγησε σε μια περιοδεία σε πολλές pub και μπυραρίες του Λονδίνου, ενώ παράλληλα άρχισαν να εμφανίζονται και τα πρώτα αγγλικά pub rock συγκροτήματα. Τελικά περιόδευσαν σε όλη την Αγγλία ως 'support' σχήμα στον John Mayall. Στη διάρκεια αυτών των εμφανίσεών τους το 1971 λέγεται ότι έγραψαν πάνω από 100 τραγούδια. Το Νοέμβριο όμως του 1971  η βίζα τους έληξε και αναγκαστικά επέστρεψαν στην Αμερική.

Εκεί αντί να διαλυθούν, το πάλεψαν. Μπήκαν πάλι στο στούντιο και ξαναηχογράφησαν τα κομμάτια που θα χρησιμοποιούσαν για το πρώτο τους άλμπουμ με παραγωγό αυτή τη φορά τον Link Wray. Ο ντράμερ τους σε αυτές τις νέες ηχογραφήσεις ήταν ο Bill Franz, ενώ οι υπόλοιποι, όπως το συνήθιζαν, άλλαζαν θέσεις στις κιθάρες, το μπάσο, τα πλήκτρα, την πρώτη και τις δεύτερες φωνές. Τελικά το Good'n'Cheap κυκλοφόρησε το 1972 από την Α&Μ χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και χωρίς ιδιαίτερη αναγνώριση. Περιείχε πάντως τον «αφρό» του ρεπερτορίου με το οποίο έκαναν όνομα στην Αγγλία ξεκινώντας κατάλληλα με το "Party Party" του Austin de Lone, ώστε ο ακροατής να μπει αμέσως στο νόημα. Συνέχισαν για δύο ακόμη χρόνια με περιοδείες στην Αμερική ως 'support' των Yes και των Eagles. Λίγο πριν τα παρατήσουν οριστικά το 1981 - μια δεκαετία αργότερα - κυκλοφόρησαν ένα ακόμη άλμπουμ, το Fear of Frying και πάλι χωρίς επιτυχία.

Οι Εggs Over Easy άξιζαν πολύ μεγαλύτερης προσοχής από αυτήν που τελικά συγκέντρωσαν. Ήταν ένα σχήμα από τρεις εξαιρετικά ταλαντούχους και ολοκληρωμένους δημιουργούς (μουσικούς/τραγουδιστές/τραγουδοποιούς) με πολύ υλικό, από το οποίο δυστυχὠς ένα πολύ μέρος αποτυπώθηκε στο βινύλιο. Όσοι δεν έχετε ασχοληθεί μαζί τους, δώστε τους μια ευκαιρία. Ποιος ξέρει; -- Laertis