---

Elektra 1969, 1986, 1987, 2002, 2007 / Sundazed 2004 / Wounded Bird 2013

Oι Love ήταν αναμφίβολα ένα από τα κορυφαία αμερικάνικα συγκροτήματα όλων των εποχών και κατά την άποψη πολλών (και την άποψη του γράφοντος) το πραγματικά μεγάλο γκρουπ του Λος Άντζελες. Η σημαντικότητα και η επιδραστικότητα τους αυξάνεται όλο και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια. Και αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στα τρία πρώτα άλμπουμ της μπάντας, με αποκορύφωμα το αριστουργηματικό τρίτο Forever Changes (1967), έχει με μοναδικό τρόπο καταγραφεί - τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά - το κλίμα και η τριπάτη ατμόσφαιρα της εποχής. Και οι Love ήταν ένα από τα μουσικά σχήματα που έζησαν στο έπακρο το γνωστό τρίπτυχο sex, drugs and rock'n'roll, καταναλώνοντας με βουλιμία τα όσα όμορφα ή άσχημα φρόντιζαν να έχουν στη διάθεσή τους. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του Forever Changes, το αυθεντικό σχήμα ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει. Μάλιστα η στροφή κάποιων εκ των μελών από τις ψυχεδελικές ουσίες στην ηρωίνη, εκτός του ότι «τίναξε» για τα καλά τα μυαλά τους, οδήγησε τους Love σε μία «βραχυπρόθεσμη» λήθη. Ο Michael Stuart-Ware βρήκε πρωινή δουλειά άσχετη με την μουσική, ο Bryan McLean ανακάλυψε τον χριστιανισμό, ο Ken Forssi την έψαξε λίγο με κάποια σχήματα αλλά χωρίς αποτέλεσμα και ο Johnny Echols έφυγε για την Νέα Υόρκη προκειμένου γίνει σέσσιον μουσικός.

Ο ιδιοφυής Arthur Lee, αναζητώντας τις όποιες προσωπικές του ισορροπίες, αναδημιούργησε με νέους μουσικούς τους Love. Μπήκε σε ένα πρόχειρα στημένο στούντιο στο Λος Άντελες, παρέα με τους ταλαντούχους Jay Donnellan (κιθάρα), Frank Fayad (μπάσο), George Suranovich (ντραμς) και Drachen Theaker (ντραμς - συμμετοχή μόνο σε τέσσερα κομμάτια) για να ηχογραφήσουν - με παραγωγό τον ίδιο - υλικό για τρία άλμπουμ. Δέκα από τα τραγούδια χρησιμοποιήθηκαν ως υλικό για τον τελευταίο δίσκο των Love στην Elektra, το Four Sail (1969), ενώ τα υπόλοιπα θα απαρτίσουν το διπλό Out Here, που θα κυκλοφορήσει λίγο αργότερα την ίδια χρονιά από την εταιρεία Blue Thumb.

Το Four Sail σηματοδοτεί την αλλαγή μουσικής κατευθύνσης για τον Arthur Lee, που απομακρύνεται από τον ηχητικό πλουραλισμό του Forever Changes ή του Da Capo και μπαίνει σε μία κατάσταση πιo συγγενή με αυτή του κολλητού του Jimi Hendrix. Οι μουσικοί που πλαισιώνουν τον Lee ντύνουν με τον καλύτερο τρόπο τα θέματα του άλμπουμ και οι στίχοι έχουν την γνωστή σπιρτάδα του μεγάλου τραγουδοποιού κάνοντας φανερό ότι δεν τελείωσαν όλα με το Forever Changes. Κακή στιγμή στο Four Sail δεν υπάρχει και οι εξαιρετικές στιγμές είναι αρκετές. Τo δυνατό "August" που ανοίγει το άλμπουμ, το "Your Friend And Mine - Neil's Song" που το διαδέχεται και είναι αφιερωμένο στον roadie του γκρουπ Neil Rappaport που σύμφωνα με τον μύθο πούλησε μέρος του εξοπλίσμου των Love για να αγοράσει πρέζα και πέθανε από overdose, η hard «εκδοχή» του "Eleanor Rigby", το  "Robert Montgomery" ή τα υπέροχα "Singing Cowboy" και "Good Times"  συγκροτούν έναν κλασικό δίσκο, απαραίτητο για κάθε ροκ δισκοθήκη που σέβεται τον εαυτό της. Το Four Sail δεν είναι σε καμμία περίπτωση αριστούργημα όπως το Forever Changes - πώς θα μπορούσε άλλωστε καθώς λείπουν οι συνοδοιπόροι του Arthur Lee που έδωσαν και με το παραπάνω το «κάτι» στο τρίτο άλμπουμ των Love. Εκτός αυτού, τα πάντα γύρω άλλαζαν και όχι πάντα προς το καλύτερο. Από τον ρομαντισμό και την αφέλεια (όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια) του 1966-1967, η «φάση» πέρασε σύντομα στα σκληρά ναρκωτικά και τις παρανοικές καταστάσεις. Μην ξεχνάμε ότι όταν το Four Sail κυκλοφορούσε στα δισκάδικα τον Σεπτέμβρη του 1969, ένας παλιός γνώριμος του Arthur Lee και συμπαίκτης του στους Grass Roots το 1965 (καμμία σχέση με τους γνωστούς Grass Roots), το παρατσούκλι του οποίου (Cupid) μάλιστα αποτέλεσε έμπνευση για το όνομα των Love, ο κιθαρίστας Bobby Beausoleil, είχε μόλις συλληφθεί ως φυσικός αυτουργός για έναν από τους φόνους που διέπραξε η σαλταρισμένη «οικογένεια» του Charles Manson... -- Άκης Γαρράς