Radio Moscow: αποκλειστική συνέντευξη
[Ανδρέας Μαραγκός, Χρύσα Κεκάκου - 06/05/12]
Σίγουρα είχαμε άγχος για αυτή τη συνέντευξη, άλλα σε καμμία περίπτωση δεν έπρεπε να το δείξουμε στους καλεσμένους μας, αφού σκοπός ήταν να τους κάνουμε να νοιώσουν άνετα. Στην περίπτωση των Radio Moscow, μάλλον εκείνοι κατάφεραν να μας ρουφήξουν όλο το άγχος που είχαμε και να μας δώσουν λίγο από τη χαλαρότητα που τους διακρίνει.
Από εκεί και πέρα η κουβέντα έγινε σε φιλικό κλίμα, οι Parker (κιθάρα, φωνή), Billy (μπάσο) και Lonnie (ντραμς) έδειχναν να το διασκεδάζουν, παράλληλα το ψυγείο άδειαζε από μπύρες και το μπουκάλι με το τσίπουρο στέγνωνε. Η νύχτα τελείωσε με το συγκρότημα και εμάς ανεβασμένους στην ταράτσα του Μusic Society να χαζεύουμε την Ακρόπολη και να λέμε διάφορα.
Οι Radio Moscow δεν είναι ένα τεράστιο συγκρότημα, για μας είναι τρία υπέροχα παιδιά που μας κέρδισαν από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας με το χαμόγελό τους, αφού πριν μας είχαν κερδίσει με τον δυναμισμό της μουσικής τους. Τώρα που το ξανασκεφτόμαστε, τελικά δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να είναι ένα συγκρότημα τεράστιο.
Διαβάστε τι μας είπαν:
Ανδρέας: Πριν από μερικούς μήνες κυκλοφορήσατε έναν δίσκο, το The Great Escape of Leslie Magnafuzz. Πείτε μου λίγα λόγια για αυτόν τον δίσκο και γενικά τι απήχηση είχε στους fans του συγκροτήματος.
Parker: Το άλμπουμ γράφτηκε στη Βόρεια Καλιφόρνια, στο ράντζο στο οποίο μένω. Είναι ένα αρκετά έντονο άλμπουμ, πιο άμεσο, πολύ πιο ζωηρό και γρήγορο. Όσον αφορά στους φαν του συγκροτήματος, φαίνεται ότι ακόμα το ψάχνουν, αν και μοιάζουν να έχουν συνηθίσει τον ήχο.
Ανδρέας: Θεωρείς ότι είναι ο πιο ολοκληρωμένος δίσκος που έχει κυκλοφορήσει η μπάντα μέχρι τώρα; Θα ήθελες να μας συγκρίνεις το τελευταίο άλμπουμ σας με τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες σας;
Parker: Είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ. Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ασχολήθηκα με ολόκληρο το άλμπουμ - έκανα την παραγωγή και όλα τα πράγματα που ήθελα γι’ αυτό. Είναι επηρεασμένο από τα ίδια πράγματα σε σύγκριση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες, απλά είναι λίγο περισσότερο ψυχεδελικό.
Χρύσα: Θέλω να μας πεις, πώς ξεκίνησαν όλα σχετικά με το συγκρότημα. Πριν ξεκινήσουν όλα αυτά, περίμενες ότι η μουσική σας θα είχε τόσο μεγάλη αποδοχή απ’ το κοινό;
Parker: Ξεκίνησα το 2003 με ένα solo project μαζί με την πρώην κοπέλα μου που έπαιζε μπάσο. Μετακομίσαμε στο Κολοράντο όπου εκεί γνώρισα τον τύπο από τους Black Keys (σσ. τον Dan Auerbach). Εκείνος έκανε την παραγωγή στο άλμπουμ μας τότε, αλλά ηχογραφήθηκε με διαφορετικό μπασίστα γιατί είχα χωρίσει με την κοπέλα. Δεν το περίμενα ότι θα έχει τόσο καλή απήχηση από το κοινό. Αυτό το στυλ της μουσικής δεν παίζεται πλέον, αν και εμένα μου αρέσει πολύ, και μου κάνει εντύπωση που ο κόσμος έχει αρχίσει να το εκτιμά.
Χρύσα: Πόσο σε ενδιαφέρει η αναγνωρισιμότητα που έχουν και που μπορούν να έχουν μελλοντικά οι Radio Moscow; Πώς φαντάζεσαι τη μπάντα μετά από κάμποσα χρόνια;
Parker: Θέλω να προχωράω και να δουλεύουμε ώστε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Δεν θέλω να αλλάξουμε το στυλ μας και απλά ελπίζω να αποκτήσουμε περισσότερους φαν.
Ανδρέας: Πριν από λίγο καιρό υπήρξαν ξανά αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας. Θέλω να μου πεις πώς ήρθαν στο συγκρότημα ο Billy και ο Lonnie. Και μετά θέλω να μου πουν οι ίδιοι, πώς είναι να παίζουν στους Radio Moscow.
Τότε ήμουν σε περιοδεία με τους Graveyard και σκεφτόμουν να βρω καινούργιους συνεργάτες γιατί δεν τα πήγαινα καλά με τους Graveyard, αν και είναι πολύ δυνατό συγκρότημα. Τηλεφώνησα στα παιδιά τα οποία παράτησαν τα πάντα και ήρθαν. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία, έμαθαν πάρα πολύ γρήγορα, ενώ κάναμε και την πρώτη μας εμφάνιση χωρίς πρόβα.
Billy: Μου αρέσει πολύ γιατί είναι καλύτερο από το να δουλεύω. Είμαι πολύ χαρούμενος που μου τηλεφώνησε ο Parker και μου αρέσει πολύ η καινούργια μου ζωή. Έχει αλλάξει η ζωή μου.
Lonnie: Ήμουν πάντα φαν των Radio Moscow. Τον Parker τον είχα δει αρκετές φορές σε συναυλίες. Μου φαίνεται πραγματικά αστείο που παίζω τραγούδια τους και ελπίζω να καταφέρω να γράψω και εγώ μερικά.
Ανδρέας: Πρόσφατα περιοδεύσατε μαζί με τους Graveyard. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Parker, Billy, Lonnie: Ήταν καταπληκτικά!
Parker: Οι Graveyard είναι μια πάρα πολύ καλή μπάντα.
Lonnie: Μου άρεσε που μπήκαν στον κόσμο των Radio Moscow.
Χρύσα: Ποια συγκροτήματα ξεχωρίζεις, τα οποία έχουν ανάλογο ήχο με εσάς;
Parker: Socrates, Blue Cheer, Groundhogs.
Χρύσα: Θες να μας μιλήσεις για την συλλογή της Alive Naturalsound, Where Is Parker Griggs?
Parker: Το ονομάσαμε έτσι γιατί ζω στην μέση του πουθενά, χωρίς τηλέφωνο και internet! Με χάνουν εύκολα και δεν μπορούν να με βρουν...
Χρύσα: Έχετε κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ. Μέχρι στιγμής είστε ευχαριστημένοι με ό,τι έχετε πετύχει; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να κάνετε και δεν το έχετε κάνει ακόμα; Είτε είναι συνεργασία, είτε κάτι άλλο;
Parker: Είμαι πολύ ικανοποιημένος. Πάντα υπάρχουν πράγματα που θα ήθελα να αλλάξουν, αλλά τα τραγούδια βγαίνουν πάντα όπως θα έπρεπε να βγουν. Θα ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ με τους παλιούς μουσικούς της ψυχεδέλειας. Είναι διάφορα τα ονόματα, γενικά θα μου άρεσε να έκανα κάτι με αυτούς που έκαναν ψυχεδέλεια στα 60s.
Ανδρέας: Έρχεστε για δεύτερη φορά στην Ελλάδα πάλι ως καλεσμένοι της CTS Productions. Πώς θυμάστε εκείνη τη φορά;
Parker: Ήταν πάρα πολύ ωραία! Μας φέρθηκαν καλά και κάναμε ένα πολύ ωραίο πάρτι που κράτησε μέχρι το πρωί!
Ανδρέας: Την τελευταία φορά που ήρθατε στην Ελλάδα κάποια στιγμή τζαμάρατε για κάμποσα λεπτά μαζί με τους 1000 Mods και τώρα το αυριανό live θα ανοίξουν οι 45Rats. Γνωρίζετε κάποια άλλα ελληνικά συγκροτήματα; Και γενικά θέλω να μου πείτε αν παρακολουθείτε την ελληνική σκηνή…
Parker: Μας αρέσουν οι Socrates από τα 70s. Δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα για την ελληνική σκηνή… Μας άρεσαν και οι 1000 Mods που παίξαμε μαζί την προηγούμενη φορά.
Χρύσα: Από το ντεμπούτο άλμπουμ σας του 2007 μέχρι το The Great Escape of Leslie Magnafuzz, έχω την εντύπωση ότι στη μουσική σας πλέον η ψυχεδέλεια υπερτερεί των blues. Μπορείς να προσδιορίσεις πόσο τοις εκατό ψυχεδελικό και πόσο τοις εκατό blues συγκρότημα είναι οι Radio Moscow;
Parker: Οι ρυθμοί του είναι πάντα βασισμένοι στα blues. Θέλω να κάνω τη μουσική μου όλο και πιο ενδιαφέρουσα κι επειδή η ζωή μου γίνεται όλο και πιο παράξενη, έτσι γίνεται και η μουσική μου.
Χρύσα: Έχετε ξεκινήσει να δουλεύετε πάνω σε νέο υλικό ή είναι νωρίς ακόμα;
Parker: Ναι έχουμε τέσσερα νέα τραγούδια. Τα έχουμε γράψει σε demo, αλλά θέλω λίγο χρόνο για να ξεκουραστώ.
Χρύσα: Πώς έχετε στο μυαλό σας το επόμενο άλμπουμ των Radio Moscow;
Parker: Δεν ξέρω, θέλω απλά να βγει καλό.
Lonnie: O Parker είναι ο ηγέτης στην μπάντα, εκείνος γράφει τα πάντα. Θα ήθελα πολύ στο επόμενο άλμπουμ να γράψω κι εγώ κάποια τραγούδια που να του αρέσουν.
Χρύσα: Μήπως ετοιμάζεις κάτι προσωπικό, που θα έχει μόνο το όνομα σου στο εξώφυλλο;
Parker: Γράφω κάποια τραγούδια που θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν χωρίς τους Radio Moscow. Έβγαλα ένα κοινό LP με τους Earthless, όπου είχα ένα τραγούδι, το ''Magical Dirt''. Γενικότερα όμως δεν έχω κάποιον τέτοιο σκοπό.
Χρύσα: Θες να μας πεις λίγα λόγια για το 3 & 3 Quarters; Γιατί δεν είχε κυκλοφορήσει τόσα χρόνια και πήρες τώρα την απόφαση να το κάνεις;
Parker: Εδώ και εννέα χρόνια που το έχω βγάλει προσπαθώ να το πουλήσω σε διάφορους αλλά από τους περισσότερους από αυτούς δεν ξανάκουσα νέα. Τώρα βρήκα κάποια εταιρεία να το κυκλοφορήσει και ίσως βγάλω και άλλο ένα που είναι διαφορετικό από τους Radio Moscow. Δεν είναι και τόσο blues.
Ανδρέας: Ποιοι μουσικοί είναι αυτοί που σας επηρέασαν και σας έκαναν να διαλέξετε τον δρόμο της μουσικής;
Parker: Peter Green, Fleetwood Mac, οι Blue Cheer μου άλλαξαν την ζωή, ο Jeff Beck και φυσικά η βρετανική μπλουζ.
Lonnie: Το μουσικό μου γούστο είναι λίγο διαφορετικό από αυτό των παιδιών. Με ενέπνευσαν πολύ οι Mars Volta και γενικά όλες οι παλιές folk (σσ.;;) μπάντες, όπως οι Tower of Power, και αυτό με διευκόλυνε πολύ στο να μάθω γρήγορα τα τραγούδια των Radio Moscow.
Billy: Από τους γονείς μου έχω ακούσει πολύ κλασικό ροκ, όπως Led Zeppelin, Pink Floyd κ.ά. Κάποια στιγμή άρχισα να βαριέμαι και έψαξα για πιο underground πράγματα, όπως οι Groundhogs. Ακούω πολλά πράγματα…
Ανδρέας: Ας αφήσουμε λίγο στην άκρη τη μουσική, μιλήστε μας λίγο για το οπτικό κομμάτι των Radio Moscow. Από το vintage ντύσιμο, μέχρι τα ψυχεδελικό artwork που υποστηρίζετε. Το logo της μπάντας, τα εξώφυλλα των δίσκων και γενικά όλη την ψυχεδελική κουλτούρα που κουβαλάτε.
Parker: Μας αρέσει απλώς! Είναι πολύ cool η ψυχεδελική τέχνη και είναι ένα στυλ που πέθανε πολύ σύντομα.
Ανδρέας: Ευχαριστούμε πολύ, ήταν μία όμορφη εμπειρία αυτή η συζήτηση μαζί σας!
Χρύσα: Ευχαριστούμε, θα τα πούμε αύριο στο live!
Parker: Ευχαριστούμε και εμείς, θα σας δούμε αύριο!
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα Αγγλικά:
Andreas: A few months ago your new album, The Great Escape of Leslie
Magnafuzz was released. Tell me a few words about this album and the impact it had on your fans.
Parker: The album was recorded in Northern California, in the ranch where I live. It is a pretty intense album, much more in your face this time, more upbeat and faster. As for our fans, they are still digging it, although they seem to be getting used to the sound.
Andreas: Do you think this is the most complete work of the band so far? Would you like to compare this album with your two previous ones?
Parker: It is my favorite album. I liked it a lot because I took care of the whole album - I produced it and made all the things I wanted for it. Compared to the previous ones, it is influenced by the same things, but it is just a little more psychedelic.
Chrysa: Tell us how did everything start with the band? Before the creation of the band and the beginning of its appeal, did you expect your music would be so well received from the audience?
Parker: I began in 2003 with a solo project with my ex girlfriend who played the bass. We moved to Colorado, where I met a guy from the Black Keys (Dan Auerbach). He produced our album back then, but it was recorded with a different bass player because I had broken up with my girlfriend. I didn’t expect it to be so well received by the audience. This kind of music is no longer played, even though I really like it, and in impresses me that people have started to appreciate it.
Chrysa: How interested are you in Radio Moscow’s current and future appeal and
recognition? How do you imagine the band to be after some years?
Parker: I want to move on and I want us to work in order to get better and better. I don’t want us to change our style and I just hope we get even more fans.
Andreas: A while ago, you made new changes in the team. How did Billy and Lonnie join the band? And then I want them to tell me themselves how do they feel playing in Radio Moscow?
Parker: Back then I was on tour with Graveyard and I was thinking about finding new colleagues, because I didn’t get along very well with Graveyard, even though they are a very strong band. I called these guys, they dropped everything and joined me. We had a very good collaboration, they learned very quickly, while we had our first performance without a rehearsal.
Billy: I like it a lot because it is better than work. I am very pleased Parker called me, and I really like my new life. My life is changed.
Lonnie: I always was a Radio Moscow fan. I’ve seen Parker several times in concerts. It seems really funny to play their songs and I hope to write a few of them myself.
Andreas: You were recently in tour with Graveyard. How was this experience?
Parker, Billy, Lonnie: It was amazing!
Parker: Graveyard is a very good band.
Lonnie: I liked it, they got into the world of Radio Moscow.
Chrysa: Which bands playing music like the one you play, do you think stand out?
Parker: Socrates, Blue Cheer, Groundhogs.
Chrysa: Do you want to tell us a few words about the compilation “Where Is Parker Griggs?” by Alive Naturalsound?
Parker: We gave it this title because I live in the middle of nowhere, without phone or internet! They easily lose me and they can’t find me…
Chrysa: You have offered us three albums by now. Are you satisfied with the things you have achieved so far? Is there anything you dream of doing in the future? A collaboration maybe or anything else?
Parker: I am very satisfied. There are always things I want to change, but the songs are as they should be. I would like to record an album with old psychedelic musicians. There are several names, but I would generally love to do something with the psychedelic musicians of the 60s.
Andreas: You come to Greece for the second time, once more as guests of CTS Productions. Share with us some memories of your first time here and tell us what do you expect tomorrow from the Greek audience.
Parker: It was really nice! They treated us well and we had a great party that lasted till morning!
Andreas: Last time you were in Greece, you played for many minutes along with 1000
Mods, while 45Rats have the opening act tomorrow. Do you know any other Greek bands and, in general, do you have an interest in the Greek music scene?
Parker: We like Socrates from the 70s. We don’t know much about the Greek music scene… We also liked 1000 Mods; we played together last time.
Chrysa: From your debut album in 2007 to The Great Escape of Leslie Magnafuzz, I have the impression that psychedelic now overcomes blues in your music. Can you define with a percentage how much of a psychedelic and how much of a blues band Radio Moscow is?
Parker: Its rhythms are always based on blues. I want to make my music more and more interesting, and since my life gets more and more strange, this applies for my music also.
Chrysa: Have you started working on new material or is it still early?
Parker: Yes, we have four new songs. We have recorded the demo, but I want some time off to rest.
Chrysa: How do you thing the next Radio Moscow album will be?
Parker: I don’t know. I just want it to be a good one.
Lonnie: Parker is the leader of the band, he writes everything. In the next album, I would love to write myself a few songs he’ll like.
Chrysa: Is there a chance you are preparing something personal, having only your name on the cover?
Parker: I write a few songs that could be released without Radio Moscow. I made an LP together with Earthless, where I had a song, ''Magical Dirt''. But in general, I have no such intention.
Chrysa: Do you want to tell us a few words about the 3 & 3 Quarters album? Why wasn't it released for years and you decided to record it now?
Parker: I have it for nine years now, and since then I try to sell it to many people, but I haven’t heard of from most of them. Now I found a company that wants to release it and maybe I’ll release one more that is different than Radio Moscow. It is not so blues.
Andreas: Parker, what musicians influenced you and made you choose the path of music you've followed?
Parker: Peter Green, Fleetwood Mac, Blue Cheer changed my life; Jeff Beck and of course British blues.
Lonnie: My music taste is a little bit different than the guys’. I was very inspired by Mars Volta and all the old folk bands (...) in general, like Tower of Power, and this made it easier for me to quickly learn the songs of Radio Moscow.
Billy: From my parents I had heard a lot of classic rock, like Led Zeppelin, Pink Floyd etc. At some point I got bored and looked for more underground things, like Groundhogs. I listen to many things…
Andreas: Let’s put music aside for a while and deal with the visual part of Radio Moscow - from the vintage clothes to the psychedelic artwork, the logo of the band, the album covers and generally the whole psychedelic culture you have… Tell us a few words about all these…
Parker: We just like it! Psychedelic art is so cool and it is a style that died very soon.
Andreas: Thank you very much! This conversation with you was a beautiful experience!
Chrysa: Thank you! See you tomorrow at the gig!
Parker: We thank you too, see you tomorrow!
[Φωτογραφίες: Μάρω Δήμα]
