Τhe Baby Woodrose interview
[Ανδρέας Μαραγκός - 02/07/12]
Σίγουρα είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς των τελευταίων ετών. Πάντα δραστήριος και πολυάσχολος, κινείται ανάμεσα σε αρκετά project, του αρέσει να βρίσκεται πίσω από τις κονσόλες σαν παραγωγός και να σκαρώνει ιδέες μέσα στο στούντιο. Το κύριο όχημά του, οι Baby Woodrose, δεσπόζουν στον χώρο του underground, παράλληλα όμως είναι και ένα συγκρότημα που λίγοι αγνοούν την ύπαρξή του, έχοντας ένα μεγάλο κοινό σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Ο Lorenzo Woodrose, ο Δανός με την πληθωρική προσωπικότητα και τα πολλά ταλέντα, δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις του Wild Thing και να μας πει λίγα λόγια για το νέο άλμπουμ των Baby Woodrose, ‘Third Eye Surgery’, για το αν σκοπεύει να έρθει στην Ελλάδα για κάποιο λάιβ και πολλά άλλα.
WT: Καλησπέρα Lorenzo. Τον Απρίλιο κυκλοφορήσατε το νέο άλμπουμ της μπάντας με τίτλο Third Eye Surgery. Πες μας λίγα λόγια για αυτή την κυκλοφoρία και για το πώς την υποδέχτηκαν οι φαν του συγκροτήματος.
Lorenzo Woodrose: Φαίνεται πως ο δίσκος άρεσε. Κάθε άλμπουμ που κυκλοφορώ πουλάει και λίγο καλύτερα. Πιστεύω ότι ο ήχος του είναι κάπως πιο lo-fi και με συγκρατημένη παραγωγή σε σχέση με άλλα πράγματα που έχω κυκλοφορήσει παλιότερα και νομίζω ότι και αυτό το στοιχείο μπορεί να δίνει κάποια ιδιαίτερη ποιότητα.
WT: Μετάφερέ μας το κλίμα που επικρατούσε στην ηχογράφηση του καινούριου άλμπουμ. Πες μας λίγα λόγια για την παραγωγή και επίσης τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την καινούρια δισκογραφική δουλειά απ' τις προηγούμενες;
LW: Αυτή τη φορά ήμουν βασικά μόνος μου, αλλά με βοήθησαν κάποιοι από τους ανθρώπους που έρχονται μαζί μου σε περιοδείες.
WT: Ακούγοντας το δίσκο, μπορώ να πω ότι είναι πιο κοντά στον ήχο των Dragontears (σσ. μία άλλη μπάντα που συμμετέχει ο Lorenzo) παρά σε αυτόν που έχουν υιοθετήσει οι Baby Woodrose τα τελευταία χρόνια. Συμφωνείς σε αυτό;
LW: Ναι, αυτή ήταν η κεντρική ιδέα για το ήχο αυτή τη φορά, δηλαδή να προσπαθήσω να τελειώσω το δίσκο γρηγορότερα απ’ ό,τι συνήθως, σα να ήταν κάποιο πρότζεκτ των Dragontears με πολύ πειραματισμό και ένα πιο χαλαρό feeling στο στούντιο.
WT: Το ταλέντο σου να γράφεις στίχους είναι γνωστό. Πες μου από τι επηρεάστηκες για να γράψεις τους στίχους του Third Eye Surgery.
LW: Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Μου αρέσει να γράφω τραγούδια των οποίων οι στίχοι περιστρέφονται γύρω από παρόμοια θέματα, έτσι ώστε το κάθε άλμπουμ να έχει από πλευράς λόγου ένα είδος συνδεκτικού ιστού. Αυτή τη φορά η θεματολογία είναι πολύ χαλαρή, αλλά σχετίζεται γενικά με την αντίληψη της πραγματικότητας. Πολλοί στίχοι προέρχονται από ένα μεγάλο ποίημα που έχω γράψει που λέγεται ‘Unreality’, όπου τίθεται η βάση αυτού του concept, το οποίο όμως δεν είναι πάντα προφανές όταν ακούς το άλμπουμ. Το χρησιμοποιώ περισσότερο σαν ένα τρόπο να συνδέω στο μυαλό μου τα περιεχόμενά του...
WT: Ένα από τα αγαπημένα που τραγούδια στο Third Eye Surgery είναι το "Dandelion" στο οποίο συμμετέχει η ανερχόμενη Δανέζα τραγουδίστρια Emma Acs, η οποία είναι μόλις 19 ετών. Θες να μου πεις λίγα λόγια γι αυτή τη συνεργασία;
LW: Λοιπόν, την πρώτα φορά που γνώρισα την Emma αυτή ήταν 16 ή κάτι τέτοιο. Ήμαστε σε ένα πάρτυ όπου οι παρευρισκόμενοι έπαιζαν ακουστικές κιθάρες και τζαμάρανε πάνω σε διάφορες ιδέες - οι περισσότεροι ήταν μισο-επαγγελματίες μουσικοί. Της έδωσα λοιπόν μια κιθάρα και της ζήτησα να παίξει ένα τραγούδι, πράγμα που έκανε αφήνοντας όλους τους παρόντες κόκκαλο. Φαντάζεσαι τι αρχίδια χρειάζονται για να κάνεις κάτι τέτοιο αν είσαι μια μικρή κοπέλλα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανθρώπων; Μετά από αυτό πολλοί από εκείνους τους ανθρώπους, εμού συμπεριλαμβανομένου, την βοήθησαν να ηχογραφήσει το πρώτο της άλμπουμ και πολλοί από εμάς επίσης έχουν κατά καιρούς παίξει στις μπάντες που τη συνοδεύουν στα λάιβ της. Έκανε μετά δεύτερα φωνητικά στον τρίτο δίσκο των Dragontears και τότε σκέφτηκα είχα μια ιδέα που σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε να κάνω σε ντουέτο μαζί της. Οι στίχοι του τραγουδιού έχουν να κάνουν με την παιχνιδιάρικη φαντασία και κάποιες περίεργες παιδικές μου αναμνήσεις.
WT: Υπάρχει κάποια άλλη συνεργασία με μπάντα ή καλλιτέχνη που θα ήθελες να κάνεις;
LW: Περισσότερο δουλεύω με φίλους. Είναι όμορφο να σε περιστοιχίζουν κάποιοι άνθρωποι ακόμα κι αν είσαι solo καλλιτέχνης. Μοιάζει με το να είσαι σε ένα συγκρότημα το οποίο όμως λειτουργεί σα συμμορία με δεξαμενή ταλέντου. Για τον ίδιο λόγο μερικές φορές στις περιοδείες που κάνω περιλαμβάνω διαφορετικούς ανθρώπους στο συγκρότημά μου για τα λάιβ. Αν κάποιος για κάποιο λόγο δεν μπορεί να έρθει, έρχεται κάποιος άλλος.
WT: Έχετε κυκλοφορήσει αισίως εννέα δίσκους και κλείνετε φέτος έντεκα χρόνια πορείας. Σε τι βαθμό έχει εξελιχθεί όλα αυτά τα χρόνια η μουσική των Baby Woodrose;
LW: Για την ακρίβεια οι δίσκοι είναι αρκετά περισσότεροι. Πριν τους Baby Woodrose ήμουν στους On Trial, τους Spids Nøgenhat, τους Pandemonica και μετά τους Dragontears και τους The Setting Son, ενώ έχουν υπάρξει και πολλά άλλα πρότζεκτ. Νομίζω πάντως ότι (μετά από όλα αυτά) ακόμη με ενδιαφέρει βασικά το ίδιο πράγμα, να προσπαθώ κάθε φορά να γράψω ένα ακόμη τραγούδι. Αυτό είναι το κίνητρό μου.
WT: Φημίζεστε για τα πάντα προσεγμένα και εντυπωσιακά εξώφυλλα σας. Αυτή τη φορά ποιος σχεδίασε το εξώφυλλο για το Third Eye Surgery και αν ξέρεις από τι εμπνεύστηκε;
LW: Αυτή τη φορά το εξώφυλλο το σχεδίασε ο Kiryk από τους Magnificent Brotherhood, μια μπάντα από το Βερολίνο. Νομίζω ότι τα περισσότερα εξώφυλλα των δίσκων μου ξεκινούν από μία δική μου ιδέα για τον τίτλο, το concept και την εμφάνιση του δίσκου. Ο Kiryk είχε κάνει και το εξώφυλλο του Mindblowing Seeds (2011).
WT: Πώς θα χαρακτήριζες τη μουσική των Baby Woodrose;
LW: Μου αρέσει να τη λέω acid rock!
WT: Σε παλιότερη συνέντευξη που είχες δώσει στο ελληνικό φανζίν ‘Rumble Skunk’, είχες πει ότι η μόνη ελληνική μπάντα που γνωρίζεις είναι οι Last Drive άλλα και κάποια άλλα γκρουπ που φιλοξενούσε στις συλλογές του ένα άλλο ελληνικό fanzine, το ‘Gew-Gaw’. Μήπως τα τελευταία χρόνια σου κίνησε το ενδιαφέρoν καμμία άλλη μπάντα από τη χώρα μας;
LW: Ναι, από τότε κατάφερα να ακούσω και μερικά άλλα πράγματα από την Ελλάδα, μερικά παλιότερα, όπως οι Aphrodite’s Child (σσ. elementary dear Watson) και ο Γιώργος Ρωμανός, αλλά συνάντησα κι έναν μουσικό από τους Purple Overdose και τους Yesterday’s Thoughts που «άνοιξε» για μας την τελευταία φορά που παίξαμε στην Αθήνα.
WT: Το όνομα σας έχει γίνει συνώνυμο με το label της Bad Afro. Θες να μας πεις λίγα λόγια για τη συγκεκριμένη εταιρεία και τη σχέση που έχετε;
LW: Βασικά η Bad Afro είναι ένας άνθρωπος, ο Lars Krogh. Τον τύπο το ξέρω από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν ξεκίνησε το label και άρχιζε να βγάζει ωραία πράγματα, όπως οι Hellacopters, Turbonegro, Flaming Sideburns και Nomads (σσ. ω ναι).
WT: Πάντα ήσουν πολύ δραστήριος, συμμετείχες σε πολλά συγκρότημα, κάνεις παραγωγές και είναι λογικό κάποιες περιόδους να έχεις φορτωμένο πρόγραμμα. Παρ’ όλα αυτά περνάς αρκετές ώρες στο facebook και συνομιλείς με τους θαυμαστές σου. Πραγματικά πώς τα προλαβαίνεις όλα αυτά;
LW: Για την ακρίβεια είμαι στην πραγματικότητα τεμπέλης. Απλά ό,τι μ’ αρέσει να κάνω έχει σχέση με τη μουσική. Τα περισσότερα πράγματα που έχω κάνει είναι αποτελέσματα εκρήξεων δημιουργικότητας που μου συμβαίνουν για μερικές βδομάδες ή μήνες, όπως όταν κάνω κάποιο άλμπουμ.
WT: Τι μουσική ακούς τελευταία; Υπάρχει κάποιος δίσκος με τον οποίον έχεις “κολλήσει” τους τελευταίους μήνες;
LW: Όπως πιθανόν γνωρίζεις, υποφέρω από την αρρώστια του συλλέκτη δίσκων (σσ. ομοιοπαθής) και είμαι έτσι πολλά χρόνια. Μου αρέσει η ποπ των 60s, το γκαράζ, η bubblegum, η ψυχεδέλεια και μερικά πιο βαρειά πράγματα από την αρχή των 70s. Τελευταία το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το The Only Truth των Morly Grey, μια βαρειά κιθαριστική ροκιά από το ’72, αλλά μου αρέσουν και πιο «μαλακά» και συνηθισμένα πράγματα, όπως οι πρώτοι δίσκοι του Neil Young.
WT: Το 2009 είχες έρθει στη χώρα μας για δύο εμφανίσεις. Τι θυμάσαι από εκείνες τις βραδιές; Τι θυμάσαι από το ελληνικό κοινό;
LW: Θυμάμαι ότι το κλαμπ ήταν και τις δύο νύχτες γεμάτο και ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στο κοινό ήταν σαραντάρηδες συλλέκτες δίσκων. Υπέγραψα πολλούς δίσκους και μου έκανε εντύπωση πόσα πολλά φανζίν υπάρχουν στην Ελλάδα για γκαράζ και ψυχεδέλεια!
WT: Είναι στα πλάνα σας μία επίσκεψη στη χώρα μας;
LW: Υπάρχει πιθανότητα να κάνουμε ένα λάιβ φέτος αλλά δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτα. Ελπίζω να γίνει.
WT: Πώς σου φαίνεται το Wild Thing; Έχεις ρίξει καμιά ματιά;
LW: Ναι, είναι πολύ ωραίο. (σσ. μερσί)
WT: Κάτι τελευταίο;
LW: Peace!
Peace (love & understanding) και σε σένα αδερφέ. Και μια επίκλησις προς τα θεία: Ω θεοί της ψυχεδέλειας, φέρτε το πολυπράγμον τούτο τέκνο της μουσικής που μας αρέσει και φέτος στη χώρα μας.
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα Αγγλικά:
He’s one of the most talented musicians who emerged in the rock scene of the ‘00s (although he’d been active before). Always busy, moving between several projects, he also likes to be behind the console as a producer and comes up with fresh ideas every time he goes into the studio. His main vehicle, Baby Woodrose, dominates the underground at the same time leaving very few people unaware of its existence, drawing significant audiences across Europe and beyond. Lorenzo Woodrose, the Dane with the exuberant personality and many talents, agreed to shed some light over his new Baby Woodrose album,‘Third Eye Surgery’, talking to our own Andy Wildthing.
WT: Hello Lorenzo. On April you released your new album, Third Eye Surgery. Tell us a few things about it. How did your fans react to it?
LW: It seems to have gone down well. For every album I do, the sales are a little bit better. I think the sound is a bit more lo-fi or less produced than some things I've done, but that can also have a quality I think.
WT: What’s the story behind this album? Tell us a little bit about its production. What differentiates it from the rest of your work?
LW: It was mostly me alone this time, but I had some help from some of the people who also travel with me on the road.
WT: While listening to it, I feel like its sound is much closer to the sound of Dragontears rather than that of Baby Woodrose in the last few years. What would you like to say about that? Do you agree?
LW: Yes, this was the general idea for the sound - to try and finish it faster and treat it like it was a Dragontears project, which included a lot of experiments and a more loose feeling in the studio.
WT: It’s well established that you are talented in writing lyrics. Tell me what made you write Third Eye Surgery’s lyrics.
LW: Thank you. I like to write songs that circle around similar themes, so that the albums have some kind of lyrical connection. This time it's very loose and has to do with perception of reality. Many lines come from a long poem I wrote called ‘Unreality’ which bears the basis of the concept, but it's not always very obvious when you hear the album; it's just a way to tie it together in my mind.
WT: One of my favourite Third Eye Surgery songs is "Dandelion". This song involves the upcoming Danish singer Emma Acs, who is only 19 years old. Would you like to tell me a few words about this collaboration?
LW: Well, first time I met Emma she was 16 or something, we were at a party where people were playing acoustic guitars and jamming on ideas (mostly semi pro musicians) and I just handed her a guitar and asked her to play a song, which she did and the whole room turned silent. Can you imagine the guts that took for a such a young girl in that environment? Later on a lot of those people, including myself, helped her make her debut album and many of us have played in her live band from time to time. She sang some backing on the third Dragontears album and then I just had this idea this time that I thought would make a nice duet. The lyric is about playful imagination and some weird childhood memories of mine.
WT: Is there any other band or artist that you would like to work with in the future?
LW: I mostly work with friends. It's nice to have some people around you, even if you are a solo artist. I like being in a band, but instead it seems I'm in a gang with a pool of talent. That's why my live band sometimes will include different people. If one guy can't do a tour for some reason, we will just travel with someone else.
WT: After eleven years of career in music you have released nine albums as Baby Woodrose. In what extend do you feel that your music has evolved all these years?
LW: Well, actually it's a lot more albums. Before Baby Woodrose there was On Trial, Spids Nøgenhat, Pandemonica and then Dragontears, The Setting Son and many other projects as well. I believe I'm still interested in the same thing, trying to write a new song all the time and this is really what keeps me going.
WT: You are famous for the carefully chosen and impressive cover graphic designs. Who designed the Third Eye Surgery cover and what was his/her inspiration?
LW: This time it is done by Kiryk from Magnificent Brotherhood, which is a Berlin based band. I think most of my covers stem from an idea that I have about the title, concept and look of it. Kiryk also did the Mindblowing Seeds album.
WT: How would you characterize Baby Woodrose’s music?
LW: I like to call it acid rock!
WT: In one of your older interviews for the greek ‘zine Rumble Shunk, you had mentioned that you were aware of only one greek band, The Last Drive and of some other music groups found in another greek ‘zine compilation, the Gew – Gaw. In the last few years, did you come across any other greek band that you found interesting?
LW: Yeah, I managed to hear a few greek things since then - some old stuff like Aphrodite’s Child and George Romanos as well as meet some people like the guy from Purple Overdose and Yesterdays Thoughts, who opened for us last time we were in Athens.
WT: Your band’s name is considered synonymous to the Bad Afro label. Would you like to tell us a few things about this label and your relationship with it?
LW: Well, it's a one-man label and I've known the guy (Lars Krogh) since back in the mid nineties, when he started the label and released cool stuff like Hellacopters, Turbonegro, Flaming Sideburns and Nomads.
WT: You are a very active person. You participate in many bands and at the same time you are responsible for many music productions. All of this makes for a really heavy schedule. However, you still seem to find time to spend on Facebook and talk with your fans. Really, how do you manage to do all this stuff?
LW: Actually I'm really lazy - it's just that the things I really love to do have to do with making music. Most of the stuff I've done come from creative outbursts that last a few weeks or a few months, like making an album.
WT: What kind of music do you listen to lately? Is there any particular album that you are really fond of during the last few months?
LW: As you probably know, I suffer from the disease of record collecting and have done so for many years. I like sixties pop, garage, bubblegum, psych and also some heavier stuff from early seventies. Lately, my favourite album has been Morly Grey - The Only Truth. A heavy guitar blast from ‘72 - but I also enjoy a lot of softer and more common stuff, like Neil Young's early records.
WT: You played two shows in Greece in 2009. What do you remember of the greek audience?
LW: I remember the club was packed both nights and most of the audience were record collectors in their forties. I signed a lot of albums and was amazed how many greek psych or garage fanzines exist!
WT: Do you plan to visit our country soon?
LW: There's a possibility for a gig, but it's not 100% confirmed yet. I hope it will happen.
WT: How do you like our website “Wild Thing”? Did you have a look at it?
LW: Yes, very nice!
WT: A message for our readers?
LW: Peace!
Peace to you too, brother in psych! We hope to see you soon in Athens.
Δισκογραφία Baby Woodrose:
- Blows Your Mind! (Bad Afro, 2001)
- Money For Soul (Bad Afro, 2003)
- Live At Gutter Island (Bad Afro, 2003)
- Dropout! (Bad Afro, 2004)
- Love Comes Down (Bad Afro, 2006)
- Chasing Rainbows (Bad Afro, 2007)
- Baby Woodrose (Bad Afro, 2009)
- Mindblowing Seeds and Disconnected Flowers (Bad Afro, 2011)
- Third Eye Surgery (Bad Afro, 2012)
