Οι Epica στην Αθήνα

Αυτή τη φορά το EXtra Wild είναι ΕΞαιρετικά επικό! Οι Epica επισκέφθηκαν τη χώρα μας το διήμερο 27 και 28 Μαρτίου και... μάγεψαν το ελληνικό κοινό. Ειδικότερα, ιδίοις όμασι, στις 27/03 οι οπαδοί της ολλανδικής μπάντας περίμεναν υπομονετικά, δημιουργώντας μια σειρά δεκάδων μέτρων έξω από το Fuzz Club, προκειμένου να κατακλείσουν εν τέλει την αρένα και τους εξώστες και να απολαύσουν symphonic/gothic metal...  Αυτά περί μουσικής «ταμπέλας». Επί της ουσίας οι διψασμένοι φαν της οπτικής πανδαισίας ονόματι Simone Simons με την ΕΞαίσια φωνή, υπό τη συνοδεία του Mark Jansen και της υπόλοιπης παρέας των Epica, γέμισαν ασφυκτικά τον συναυλιακό χώρο, εκεί όπου το «πάρτυ» πήρε σάρκα και οστά! Ιδανική εισαγωγή πραγματοποίησαν οι 'galactic' metallers - όπως αυτοπροσδιορίζονται - Jaded Star, η μουσική «συμμορία» δηλαδή της Ελληνίδας Maxi Nil, με επίσης εγχώρια σύνθεση του συγκροτήματος, συν την... πινελιά επί των ντραμς του Raphael Saini, πρώην μέλους των λατρεμένων από τους συμπατριώτες μας power-άδων Iced Earth.

Best hard n' heavy albums of 2014

Όταν είσαι μουσικόφιλος, φανατικός ακροατής και παράλληλα συντάκτης σε μουσικό 'zine, έρχεσαι σε επαφή με μεγάλο όγκο μουσικής. Κάποιες φορές καλής και πολλές φορές επιεικώς αδιάφορης. Ως γνήσιο τέκνο της γενιάς που αγάπησε τη μουσική, βιώνοντας την παρθενογένεσή της μόνο σε ιστορικές αναδρομές, υποστηρίζω εκ του ασφαλούς ότι καλή μουσική και ενδιαφέροντες δίσκοι συνεχίζουν να βγαίνουν στις μέρες μας. Και το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχίσουν να βγαίνουν ες αεί. Η σύμφωνη γνώμη ανθρώπων μεγαλύτερων σε ηλικία, που έχουν ζήσει το rock'n'roll σε εποχές που ξεκάθαρα το ίδιο ανακάλυπτε συνεχώς νέες πτυχές του εαυτού του, ενισχύει τη γνώμη μου ως μικρότερου ηλικιακά πλην φανατικού μουσικόφιλου. Η χρονιά υπήρξε παραγωγικότατη και χαιρόμαστε ιδιαίτερα γι' αυτό. Το γιορτάζουμε λοιπόν επεκτείνοντας τη λίστα σε πενήντα δίσκους.

Entombed A.D.: Back to the Stage

Φαίνεται ότι τα Χριστούγεννα έρχονται νωρίτερα φέτος για τους φίλους του σκληρού ήχου και δη για όσους αρέσκονται στο σουηδικό, ακραίο death metal και death 'n roll… Ναι, το μαντέψατε, ο λόγος για τους Entombed A.D., τους  γνωστούς και μη εξαιρετέους Entombed δηλαδή, οι οποίοι πρόκειται να ανέβουν στη σκηνή του An club (με σκοπό να τη διαλύσουν θα προσθέταμε) παρέα με τους Soulskinner και τους For a Dozen Matters, την ερχόμενη Παρασκευή στις 12 του Δεκέμβρη. Η είδηση έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία στον βαρύ και ανθυγιεινό τομέα του Wild Thing και ωθούμενοι από την κεκτημένη ταχύτητα της ανακοίνωσης κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του συγκροτήματος δίνοντας έμφαση στις στιγμές εκείνες της καριέρας τους που καθιστούν την παρακολούθηση της συναυλίας επιβεβλημένη.

Amon Amarth: With Odin on their Side

Την Παρασκευή 9 Μαΐου, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά για άλλη μια φορά τους αγαπημένους vikings Amon Amarth στη σκηνή του Fuzz Club. Οι Σουηδοί έχουν διαγράψει μια αξιόλογη και μόνο ανοδική πορεία και αυτό φαίνεται από τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό των οπαδών τους αλλά και από τα βήματα μπροστά που καταφέρνουν να κάνουν, σχεδόν με κάθε κυκλοφορία τους. Και επειδή η αγάπη για ένα συγκρότημα δεν ξεκινά και τελειώνει μόνο στα τραγούδια, το Wild Thing παρακάτω παραθέτει τέσσερα Top-Three της συνολικής εικόνας της μπάντας, που έχει καθιερωθεί και καταξιωθεί στη συνείδηση των οπαδών. Το σπαθί ανά χείρας και φύγαμε...

Watain: A Wild Hunt for the Essence of Black Purity

Με την ευκαιρία της επερχόμενης εμφάνισης του Σουηδικού συγκροτήματος αυτή την Παρασκευή στη σκηνή του Κυττάρου, το Wild Thing κάνει μια βουτιά ανάμεσα στα σκοτεινά σύμπαντα που δημιουργούν οι Watain σε κάθε τους δίσκο προετοιμάζοντας το έδαφος για ένα από τα πιο καυτά ονόματα στο black metal σήμερα. Ξεκινώντας από το 1998 με όνομα εμπνευσμένο από ένα τραγούδι των Von διέγραψαν μια συνεχόμενα ανοδική πορεία μέχρι να φτάσουν σήμερα να συμμετέχουν στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Ευρώπης και να κάνουν αμερικάνικες περιοδείες. Ο Eric Danielsson, τραγουδιστής, μπασίστας, κιθαρίστας και ιθύνων νους πίσω από τη μπάντα είναι άνθρωπος με αγύριστο μυαλό και μεγάλο όραμα. Οι πνευματικές του αναζητήσεις τροφοδοτούν στίχους, μουσική και ατμόσφαιρα για πάνω από δεκαπέντε χρόνια τώρα. Επιλέγει να ζει μια μποέμικη ζωή προκειμένου τα έσοδά του να επιστρέφουν πίσω στο συγκρότημα, τροφοδοτώντας εκ νέου το συγκρότημα. Ακόμα και το 'merch' και τα σκηνικά των ζωντανών τους εμφανίσεων περνάνε όλα από το χέρι της μπάντας. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει αφοσίωση και πάθος. Ακολουθεί μια συνοπτική ματιά στα LP της μπάντας συνοδεία ακουστικών επιδορπίων.

WILD THING's Best Heavy Metal in 2013

Άλλη μια πλούσια σε δίσκους χρονιά έφυγε. Καλά περάσαμε, αλλά υπάρχει η αίσθηση ότι στο εγγύς παρελθόν έχουμε ακούσει περισσότερα συγκλονιστικά πράγματα μαζεμένα. Ας είναι, κανείς δε μπορεί να παραπονεθεί ότι το 2013 ήταν φτωχό σε μουσικές. Τώρα που έρχεται η ώρα για τις λίστες μας, παραδοσιακά στέκουμε ψύχραιμοι απέναντι στην όλη διαδικασία και κρατάμε αυστηρά το διασκεδαστικό κομμάτι. Συγχωρείστε μας, αλλά τακτικές όπως η ετήσια τήρηση «δισκολογίου» και ο πολλαπλασιασμός με συντελεστή βαρύτητας σε συνάρτηση με το διαθέσιμο χρόνο ακρόασης έως το deadline της λίστας μας ακούγονται εντελώς ψυχαναγκαστικές και η προτεραιότητά μας είναι να ευχαριστηθούμε την αγαπημένη μας μουσική και όχι να προσθέσουμε άλλον ένα μπελά πάνω από το κεφάλι μας.

BEAST outracin' Hel...

Οι Beast είναι μια νέα μπάντα από τη Στοκχόλμη που γνωρίσαμε φέτος μέσω της σουηδικής ετικέτας Gaphals Records και που μας εντυπωσίασε με την πρώτη. Φτιαγμένοι από παιδιά μέσα από τη hardcore και τη metal σκηνή της πόλης και με μια τραγουδίστρια με καταπληκτική φωνή, συνδυάζουν τα καλύτερα στοιχεία της μουσικής από την παγωμένη χώρα τους και έχουν όλα έκεινα που μας κάνουν να υποπτευόμαστε ότι μπορούν να ξεχωρίσουν. Παρουσίασαν πριν μερικές βδομάδες τον πρώτο τους μεγάλο δίσκο με τίτλο Dead or Alive και μας πήραν το μυαλό και... τα αυτιά. Καθώς είναι γνωστό ότι το Wild Thing, εκτός από το να κοιτάει πίσω, φροντίζει σταθερά να κοιτάει και μπροστά, θεωρήσαμε λοιπόν ότι πρέπει να σας τους γνωρίσουμε καλύτερα.

(Shades of) Disharmony

Το Shades of Insanity των Disharmony είναι ένας πάρα πολύ καλός δίσκος μοντέρνου heavy metal που όσοι έχουμε ακούσει αναμένουμε να δούμε στα ράφια. Οι Disharmony είναι ανερχόμενη δύναμη και εν δυνάμει σταθερή αξία της ελληνικής heavy metal σκηνής. Στις συναυλίες τους περνάμε ζόρικα. Με αυτά τα τρία ως βάση, το Wild Thing μιλάει με τη μπάντα για θέματα αισθητικής, για την υπόθεση του λάιβ tribute band Bigus Dickus, για τα την ιστορία του Shades of Insanity και άλλα ενδιαφέροντα. Εν αναμονή λοιπόν, συνοδέψτε τη συνέντευξη με τα ριφ των Disharmony για περισσότερη απόλαυση.

The Iron Man doom

Οι Iron Man είναι μια doom μπάντα. Και δεν είναι ότι απλά παίζουν doom metal μουσική, είναι καταραμένοι οι ίδιοι. Βλέπεις, αν και ενεργοί από τα τέλη των 80s, η πλήρως επιμεταλλωμένη πανοπλία - στολή τους, όσο φοβερή κι αν ήταν, τους απέτρεπε από το να εκτεθούν σε μεγαλύτερο κοινό. Και οι αλλαγές στο line-up, ως μέρος της διαδικασίας των τεχνικών βελτιώσεων δε βοήθησαν σε αυτό. Το Wild Thing έχει τη χαρά να συνομιλεί με τον Alfred Morris III, τον εδώ και χρόνια ηγέτη του συγκροτήματος. Μιλάει απλά και με μια δόση ενθουσιασμού. Δεν έχει λόγο να πράξει διαφορετικά. Ο πρόσφατος δίσκος τους στη Rise Above South of the Earth είναι πιθανόν ο τέλειος δίσκος από τους Iron Man και παραείναι καλός για να είναι απλά ένα κόμικ...

Ο Άγγελος Βαφειάδης για τους Warlord

Λίγες μέρες μετά τις μεγάλες εμφανίσεις των θρυλικών Warlord στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, συναντήσαμε τον Άγγελο Βαφειάδη και μας μίλησε για αυτές. Ο Άγγελος είναι ο πληκτράς που οι Warlord εμπιστεύτηκαν και πρόσθεσαν στην σύνθεση τους για αυτή την μίνι ευρωπαϊκή τους περιοδεία μετά την πολυαναμενόμενη επανασύσταση τους.

Τον συναντήσαμε στο φιλόξενο επαγγελματικό του στούντιο στην Ηλιούπολη και μιλήσαμε για την μοναδική αυτή εμπειρία να παίζεις μαζί με μια από τις πιο επιδραστικές metal μπάντες.

A candid talk with Gregg Higgins

The first thing you ought to know about Gregg Higgins, vocalist and guitarist of Venomous Maximus, is that first and foremost, he is an artist. He doesn't consider himself a vocalist by any means. He is a creator of art, whether it be tattooing, painting, drawing. I sat down with Gregg in his studio in Houston, Texas, while he worked on a painting of a beautiful woman, whose identity he chooses to keep anonymous. We talked in depth about his art, and his sudden rise to musical fame.

Serenity Broken

H σχέση του γράφοντος με τα «βαρειά και ανθυγιεινά», ως γνωστόν εις τους παρεπιδημούντες εις το Wild Thing, έχει με τις δεκαετίες ατονίσει. Πόσους κατά βάση ίδιους δίσκους να ακούσει ένας άνθρωπος τέλος πάντων; Στις πόσες χιλιάδες καίγεται; (σσ. μη με ρωτάτε, δε μέτραγα δίσκους ανά genre). Βέβαια το συγκεκριμένο «άθλημα» είναι λίγο σαν το ποδήλατο, που λένε - δεν το ξεχνάς ποτέ. Απλά, όταν το κοντέρ έχει γράψει πολλά πολλά βινύλια/cd, κάπου κανείς αδημονεί πλέον να τελειώνει με το μαρτύριο ακόμη ενός από τα ίδια και - ω ναι - ο πειρασμός του 'next' (σσ. τα κακά της ψηφιακής τεχνολογίας εν γένει) είναι πια σταθερά ισχυρός. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη που μπορεί να νοιώσει ένας τέτοιος τύπος (σαν τον περιγραφόμενο), όταν αίφνης κι ενώ είναι εντελώς προετοιμασμένος να βαρεθεί, βρεθεί μπροστά σ' ένα δίσκο σαν το Commercial Suicide, που ακούει απανωτά τρεις - τέσσερεις φορές και αντιλαμβάνεται ότι περνάει εξαιρετικά καλά μαζί του παρά το γεγονός ότι ουσιωδώς το περιεχόμενο δεν αποτελεί κάτι ρηξικέλευθα καινούργιο. Η έκπληξη δε, είναι ακόμη ισχυρότερη, γιατί έχει να κάνει με ελληνικό συγκρότημα και μάλιστα πρωτοεμφανιζόμενο δισκογραφικά.