The Chemistry Set in good vibrations

Οι Chemistry Set υπήρξαν για τρία χρόνια στα τέλη των 80s (1988-1990) ένα από εκείνα τα ονόματα που έβρισκαν τον τρόπο να βρίσκονται μπροστά σου όλη την ώρα, αν βέβαια ήσουν από εκείνους που ασχολούνταν με την νεο-ψυχεδελική σκηνή κι αγόραζες όλες τις σχετικές συλλογές και τα φανζίν (Βucketful of Brains, Freakbeat κ.τ.λ.). Ωραίο συγκρότημα, με τραγούδια που σου κόλλαγαν στο μυαλό, αλλά... Αλλά συγκρότημα που στη συλλογή δίσκων σου αντιπροσωπευόταν τελικά μόνον με μεμονωμένα τραγούδια σε compilations, flexidiscs και αλλά σχετικά «παιγνίδια» των ροκ συλλεκτών. Έλειπε το άλμπουμ κι έμενες με την απορία «γιατί;». Τα χρόνια πέρασαν, το συγκρότημα εξαφανίστηκε από τη σκηνή και ξεχάστηκε...

Mark & The Clouds is in the air

Μουσικός μετανάστης στο Λονδίνο ο Marco Magnani επί μακρόν, βρήκε αναγνώριση με την προηγούμενη μπάντα του, τους Instant Flight, που είχαν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, είχαν ευτυχήσει να έχουν τον Arthur Brown να τραγουδάει ως 'guest' στον πρώτο τους δίσκο και να έχουν μοιραστεί τη σκηνή με ιερά τέρατα του ροκ (Eric Burdon & The Animals, The Yardbirds, Country Joe & The Fish, Hawkwind, Pentangle, Focus και Procol Harum) - τουλάχιστον στην τωρινή τους μορφή. Πού οφείλεται αυτή τους η επίδοση; Μα φυσικά στην αγάπη και τη μεγάλη εξοικίωσή τους με το κλασικό ροκ και ιδιαίτερα τους Beatles και επίσης σε καθαρό ταλέντο να γράφουν μουσική που κουβαλάει μέρος από τη στόφα του παλιού και την ίδια στιγμή καταφέρνει να είναι επίκαιρη και σήμερα.

Elephant Stone: Hold onto your soul

Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των Καναδών Elephant Stone επί σκηνής στην Aθήνα (6D.o.g.s., 13 Ιουνίου) και την Άρτα (Κάστρο, 14 Ιουνίου) σκεφτήκαμε ότι ήταν σκόπιμο να κάνουμε μια μικρή παρουσίαση της μπάντας για λογαριασμό των αναγνωστών μας. Καθώς τους έχουμε ανακαλύψει σχετικά πρόσφατα στα μέρη μας, πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμη αρκετό κοινό που πρέπει και μπορεί να «προσηλυτισθεί». Οι τύποι το αξίζουν, γιατί από τις κυκλοφορίες τους μέχρι σήμερα έχουν αποδείξει ότι είναι από τα πιο ταλαντούχα και αναγνωρίσιμα ως προς το ύφος σχήματα της εποχής.

Στείλαμε λοιπόν μερικές ερωτήσεις στο μπασίστα /σιταρίστα και βασικό τραγουδοποιό τους, τον Rishi Dhir κι αυτός βρήκε το χρόνο να μας απαντήσει.

Felt: psychedelic memoirs

Πίσω στο τέλος της δεκαετίας του '60, υπήρχε στην Αλαμπάμα μια εφηβική μπάντα που λεγόταν Felt. Αντίθετα με πολλές μπάντες της εποχής αυτοί κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα - μοναδικό - άλμπουμ το 1971 σε περίπου 1500 αντίγραφα. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι στα χρόνια που ακολούθησαν ο δίσκος τους εξελίχθηκε σε ένα πολύ σπάνιο συλλεκτικό κομμάτι. Οι Felt είχαν βαρύ ήχο με μια ασυνήθιστη jazz-rock / blues χροιά και ανάλογο 'feeling'... ένα 'feeling' που ποτέ δεν αποτυπώθηκε στην πραγματικότητα στο δίσκο τους. Πάμε τώρα μπροστά ('fast forward' που λένε) στο 2012. Απρόσμενα οι Felt σήμερα είναι ένα πιο βαρύ συγκρότημα... κι έχουν επιστρέψει στο στούντιο για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια!

The Psychedelic Ensemble

Σκαλίζοντας το διαδίκτυο πριν μερικά χρόνια έπεσα πάνω σε έναν αμερικανό καλλιτέχνη που αυτοαποκαλείται The Psychedelic Ensemble. To όνομα, όπως καταλαβαίνετε, με έκανε να τον ακούσω αλλά αυτό που ανακάλυψα ήταν στην κυριολεξία απρόσμενο. Ο άνθρωπος αυτός έπαιζε progressive rock, αλλά όχι με τον τρόπο που το κάνουν κάποιοι πρώην μεταλλάδες που είδαν το φως το αληθινό. Ούτε με τον τρόπο που το κάνουν κάτι ψώνια που θέλουν να δείξουν πόσο φοβεροί μουσικοί είναι. Το prog του The Psychedelic Ensemble ήταν κάτι απόλυτα πειστικό, μαγικό και μοναδικό. Έκανε να πνέει στο ηχοσύστημά μου καθαρός αέρας 70s. Η απόλυτη αναβίωση! Σου έδινε την εντύπωση πως ανακάλυπτες κάποιο ξεχασμένο prog αριστούργημα από τις μυθικές μέρες του ροκ. Πραγματικά δημιουργική, εμπνευσμένη μουσική με την ποιότητα που ακούς στους παλιούς δίσκους των Yes, των Pink Floyd, των Caravan ή των Gentle Giant.

The Flying Eyes

Οι The Flying Eyes είναι ένα βαρύ ψυχεδελικό ροκ συγκρότημα από τη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ. Έχουν παίξει support σε συναυλίες με ονόματα όπως οι Dead Meadow, Raveonettes, The Black Angels και Dan Auerbach μεταξύ πολλών άλλων. Έχουν επίσης ιδρύσει το 'Farm Fest', ένα ετήσιο μουσικό φεστιβάλ d-i-y στην επαρχία του Μέριλαντ. Με δεδομένο ότι επισκέπτονται την Ελλάδα αυτή τη χρονιά (2013) για τρεις συναυλίες το Σεπτέμβριο, αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε την πρόσφατη συνέντευξή τους στο Time Mazine, που ως γνωστόν ανήκει στους λεγόμενους friends-and-relations του Wild Thing. Ο Τimelord Μιχάλης Wildthing κάνει τις ερωτήσεις.

Sula Bassana & Electric Moon's Dave Schmidt

Από το Δεκέμβρη του '12 είμαστε σε επικοινωνία με τον πολυπράγμονα κύριο Dave Schmidt, αλλά μία αυτός και οι περιοδείες του, μία εμείς και τα προτζεκτάκια μας και η συζήτηση αυτή πήγαινε από αναβολή σε αναβολή. Οι ασχολίες του Schmidt - διάβαζε Sula Bassana, Electric Moon, κ.ο.κ. - βέβαια πάντα ενδιαφέρουν το Wild Thing σε υπερθετικό βαθμό και άλλωστε είναι από τα τελευταία σημαντικά νεοψυχεδελικά ονόματα του τώρα που δεν είχαμε ακόμη φιλοξενήσει. Με τις μανίες μας να έχουν γίνει ήδη πρόδηλες λοιπόν και στην πιο κατάλληλη στιγμή - με δεδομένες άμεσα αναμενόμενες νέες κυκλοφορίες της Sulatron (της ετικέτας του Schmidt) - αυτή η συνέντευξη ήρθε κι έδεσε...

Turn on... The Electric Stars

The Electric Stars, ένα καινούργιο όνομα στη συλλογή της Fruits de Mer Re-Evolution με διασκευές τραγουδιών από τα ψυχεδελικά χρόνια των Hollies. To ακούς και λες «Τι λες ρε παιδί μου;» To 'Madchester' ζει αλλά ένα τόνο επί το ψυχεδελικότερο και με μια απόχρωση 70s glam. Ο καλός ο μουσικοσυντάκτης δεν μπορεί παρά να ενδιαφερθεί για να μάθει περισσότερα για τούτο το καινούργιο πράγμα. Ακούγοντας το πρώτο τους (και μοναδικό μέχρι στιγμής) άλμπουμ, το περσινό Sonic Candy Soul, ανακαλύπτει μια πληθώρα ακόμη από καλούδια, οπότε το ενδιαφέρον πολλαπλασιάζεται. Το χρέος τον καλεί πλέον να κάνει έρευνα...

Μετά από μια συζήτηση με τον ενιγματικό φρόντμαν της μπάντας Jason Edge (σσ. παίζει να είναι ψευδώνυμο) είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση να σας τους αποκαλύψουμε εν εκτάσει. Εμείς πάντως το δίσκο τους τον βάλαμε στα 20 καλύτερά μας για το 2012...

The Luck of Eden Hall

Οι The Luck of Eden Hall είναι μια μουσική παρέα από το Σικάγο που δημιουργεί αθόρυβα για πάνω από δύο δεκαετίες ψυχεδελικά ποπ αραβουργήματα ανάλογης ποιότητας με το έργο λ.χ. των πάλαι ποτε Dukes of Stratosphear. Το αντιληφθήκαμε με μεγάλη έκπληξη μέσα από τις κυκλοφορίες της αγγλικής Fruits de Mer, οπότε φροντίσαμε να έρθουμε σε επαφή με τον Curvey, τον ιθύνοντα νου κατά τα φαινόμενα του συγκροτήματος με το περίεργο όνομα, ακούσαμε στη συνέχεια τον τελευταίο τους δίσκο Alligators Eat Gumdrops και κατενθουσιαστήκαμε με την περίπτωσή τους και καθώς προετοιμάζονται πια για τον καινούργιο τους δίσκο για το 2013 (και ήδη κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο ένα σινγκλ από αυτόν), ήρθε η ώρα να τους παρουσιάσουμε εκτενέστερα στο κοινό του Wild Thing. Ιδού λοιπόν τι μας είπε ο Curvey...

The Black Angels interview

Ας μιλήσουμε για μουσικά απωθημένα... Black Angels. Ο Christian Bland μας εξομολογείται ότι η πιο psych rock μπάντα ανυπομονεί να βρεθεί στην Ελλάδα και ελπίζει η επιθυμία τους να εκπληρωθεί με την περιοδεία που θα ακολουθήσει μετά την κυκλοφορία του τέταρτού τους LP. Το Austin Psych Festival, ο Roky Erickson, το καλλιτεχνικό ρεύμα Optical Art και η διαδικασία της ηχογράφησης του νέου τους δίσκου, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνομιλίας μας με τον κιθαρίστα των Black Angels.

Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης

Ο Θανάσης Αλατάς - συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των 4 Επιπέδων της Ύπαρξης - είναι ο μοναδικός έλληνας καλλιτέχνης που έχει τιμηθεί με δύο βραβεία Grammy. Αυτό έγινε στις 31 Ιανουαρίου 2010, στην 52η ετήσια τελετή απονομής των Grammy. Πήρε βραβεία για την καλύτερη συνεργασία ράπερ/τραγουδιστή (Jay-Z / Rihanna) και το καλύτερο ραπ τραγούδι ("Run This Town"). Βέβαια ο Αλατάς δεν έχει καμμία σχέση με τη μουσική χιπ-χοπ. Η χιπ-χοπ μουσική απέκτησε σχέση μαζί του, καθώς ο Αλατάς αναφέρεται ως ένας από τους δημιουργούς του "Run This Town" γιατί το συγκεκριμένο τραγούδι χρησιμοποιεί ένα sample από τη σύνθεση «Κάποια μέρα στην Αθήνα» που κυκλοφόρησε αρχικά το 1976 μέσα στο ομώνυμο άλμπουμ του διεθνώς γνωστού και κλασικού πλέον σκληρού ψυχεδελικού ελληνικού γκρουπ Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης.

Ο John 'Twink' Alder στο Wild Thing

Ο John 'Twink' Alder είναι μία από τις σημαντικότερες και αυθεντικότερες μορφές στην ιστορία του βρετανικού ροκ και όχι μόνο. Ένας από τους καλύτερους και επιδραστικότερους ντράμερ των 60s και των 70s, μέλος σε θρυλικά συγκροτήματα όπως οι Fairies, οι Tomorrow, οι Santa Barbara Machine Head (με ονόματα όπως οι Jon Lord και Ron Wood), οι Pretty Things και οι Rings. Ιδρυτής των ιστορικότατων Pink Fairies και συνιδρυτής των βραχύβιων αλλά σημαντικότατων Stars με τους Syd Barrett και Jack Monck. Πάντα ανήσυχος και ανοιχτός μουσικά συνεργάστηκε και τζάμαρε με άπειρους μουσικούς και σχήματα (ενδεικτικά ας αναφέρουμε τους Jimi Hendrix, Hawkwind αλλά και μέλη των Sex Pistols). Εκτός από κεντρική φιγούρα της  ψυχεδελικής σκηνής των 60s, ήταν επίσης παρών όταν το πανκ αναθεωρούσε τα ροκ δεδομένα, αφού εκτός των άλλων, απότελεσε έμπνευση για το κίνημα αυτό. Παράλληλα οι προσωπικές ηχογραφήσεις του, όπως το υπέροχο Think Pink (1970) ή το άδικα παραγνωρισμένο Mr. Rainbow (1990), στέκονται πάντα μέσα στα καλύτερα δείγματα του ροκ ιδιώματος. Πριν από έξι χρόνια περίπου, ο κύριος John Alder ασπάστηκε το Ισλάμ, άλλαξε το όνομα του σε Mohammed Abdullah και ζεί με την οικογένεια του στο Μαρόκο. Είναι μεγάλη τιμή για το Wild Thing που μας έδωσε τη συνέντευξη που ακολουθεί.