Dee Calhoun: heavy rock, λογοτεχνία τρόμου και ταινίες με ύφος

Τον γνωρίζετε πιθανά καλύτερα ως Screaming Mad Dee, συνιδρυτή και μπασίστα των Level και επίσης τραγουδιστή των θρυλικών doom metallers Iron Man, αλλά τον τελευταίο καιρό ο Dee Calhoun ασχολείται με άλλα ενδιαφέροντα, καθώς έχει πρόσφατα δημοσιεύσει το δεύτερο βιβλίο του Tales of the Screaming and Mad και παρουσιάσει την πρώτη προσωπική του δισκογραφική δουλειά, το Rotgut, ένα ακουστικό νότιο blues / doom τζαμάρισμα, που κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου 2016 από την ιταλική ετικέτα Argonauta Records. Είχα στο μυαλό μου μερικές ερωτήσεις να του κάνω κι εκείνος μου τις απάντησε ευχαρίστως...

Gideon Smith: as the crow flies

Ξεκινώντας την καριέρα του το 1996 με τους Gideon Smith and the Dixie Damned, ο Gideon μαζί με τους φίλους του Otis Hughes και Boo Duckworth πρότεινε τη δική του εκδοχή του κλασικού ροκ και των μπλουζ, σε στυλ «Βόρειας Καρολίνας». Μετά από τρία άλμπουμ με τους Dixie Damned, η πιο πρόσφατη κυκλοφορία του είναι ένα EP με τέσσερα τραγούδια από το νέο του σχήμα, τους doom metal Cemetery Crows. Είχα μερικές ερωτήσεις γι' αυτόν και ήταν πολύ πρόθυμος να μου μιλήσει..

Then They Flew: Αποπλέοντας από τη Λισαβώνα

Έπεσα πάνω στους Then They Flew για πρώτη φορά όταν μου έστειλαν για τα γενέθλιά μου ένα κομμάτι τους που μου φάνηκε υπέροχο και που είχε τίτλο εντελώς κατάλληλο για την περίσταση, "Epic Birthday". Καθώς καταπιάστηκα να τους ακούω, γρήγορα πρόσεξα μια εκλεκτική χρήση εκ μέρους τους κλασικών επιρροών που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός δίσκου του τύπου εκείνου που σε απορροφά και που ακούς από την αρχή ως το τέλος. Μπόρεσα να μιλήσω με τον Bernardo Sampaio, που παίζει κιθάρα και πλήκτρα στο συγκρότημα, για την κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου άλμπουμ Stable as the Earth Stops Spinning.

1976

Τό'χουμε το συνήθειο, το ξέρετε. Εμείς οι αρχαίοι wildthings είμαστε πολύ κακοί άνθρωποι και με κάθε νέο έτος κοιτάμε προς τα πίσω για σύγκριση με το παρόν και υπενθύμιση κάποιων πραγμάτων. 1976 λοιπόν φέτος - ως συνήθως, σαράντα χρόνια πίσω. Για να θυμηθούμε τι πρωτοκυκλοφορούσε τότε - μια ενδεικτική μόνον λίστα...

Ο 'ΕΧ' στο Terravibe

Eν μέσω «καυτών» ΕΞελίξεων για τη χώρα μας, αυτή τη φορά όχι λόγω θέρους, αλλά ΕΞαιτίας των πρωτόγνωρων πολιτικών και οικονομικών καταστάσεων που βιώνουμε καθημερινά, το Rockwave Festival 2015 πραγματοποίησε το τρίτο κατά σειρά «πάρτυ» του για φέτος, επετειακώς - με εορταστική διάθεση για την 20ετή πλέον πορεία του - το Σάββατο 4 Ιουλίου. Aυτό που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά είναι ότι η μουσική και κατ' επέκταση ο πολιτισμός και η δημιουργία δεν πεθαίνουν ποτέ, κάτι το οποίο βροντοφώναξαν με την παρουσία τους στο Terra Vibe Park της Μαλακάσας χιλιάδες κόσμου! Η αίσθηση που έλαβε ο Εξαρχειώτης από τους 'headbangers' και γενικότερα τους επισκέπτες του καθιερωμένου πλέον «ναού» του RW Fest είναι ότι δεν σκύβουμε το κεφάλι, παρά μόνο κατά τη διάρκεια της... παλινδρόμησής του, στο ρυθμό αυτού που αποκαλούμε ευρύτερα ROCK... Και φυσικά στο τέλος κοιτάμε πάντα ψηλά, όπως ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση, με χέρια και γροθιές στον αέρα, γιορτάζοντας για την ίσως πιο μεγάλη αλήθεια μας: "We got rock'n'roll... it satisfies our soul!"

1975

Μερικές φορές, ημείς οι αρχαίοι wildthings είμαστε πολύ κακοί άνθρωποι. 1975 - σαράντα χρόνια πίσω. Για δείτε παιδάκια μου τι κυκλοφορούσε τότε - μια ενδεικτική μόνον λίστα...

.

.

.

The Mr. EX live 'tour' on 23.05.2015 (Accept / The Stranglers / Cemetery Dance)

Tην εν λόγω ημερομηνία... βομβαρδιστήκαμε από ΕΞαίσιες ζωντανές εμφανίσεις συγκροτημάτων, με αποτέλεσμα ο ΕΞαρχειώτης να «κλωνοποιηθεί», προκειμένου να καλύψει τα συναυλιακά δρώμενα. Οι 'Mr. EX and the EXcellent Crew' έσπευσαν να παραστούν σε τρεις ξεχωριστές μουσικές βραδιές, με διαφορετική καλλιτεχνική κατεύθυνση - από την ευρύτερη βέβαια αγαπημένη μας σκήνη - αλλά με τον κοινό παρονομαστή "We got rock'n'roll, it satisfies our soul..."

Blind Guardian στο Gagarin205

Οι Blind Guardian επισκέφθηκαν για ακόμη μία φορά την Αθήνα, το διήμερο 9 και 10 του Μάη, «λεηλατώντας», όπως ήταν αναμενόμενο, ξανά μουσικά τους φανατικούς οπαδούς τους.

Το γερμανικό θρυλικό συγκρότημα, που «πλέει» σε power-speed-progressive metal πελάγη, με... καράβι στίχους εμπνευσμένους από έργα των συγγραφέων Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν, Στίβεν Κινγκ, Τζωρτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν και Μάικλ Μούρκοκ, καθώς κι από διάφορους παραδοσιακούς θρύλους, έκανε αυτό που ξέρει διαχρονικά να πράττει με ΕΞαιρετικό τρόπο: Eλευθέρωσε τον «Τυφλό Φύλακα», προκειμένου εμείς να δούμε πάλι το «φως», το μεταλλικόν...

Οι Epica στην Αθήνα

Αυτή τη φορά το EXtra Wild είναι ΕΞαιρετικά επικό! Οι Epica επισκέφθηκαν τη χώρα μας το διήμερο 27 και 28 Μαρτίου και... μάγεψαν το ελληνικό κοινό. Ειδικότερα, ιδίοις όμασι, στις 27/03 οι οπαδοί της ολλανδικής μπάντας περίμεναν υπομονετικά, δημιουργώντας μια σειρά δεκάδων μέτρων έξω από το Fuzz Club, προκειμένου να κατακλείσουν εν τέλει την αρένα και τους εξώστες και να απολαύσουν symphonic/gothic metal...  Αυτά περί μουσικής «ταμπέλας». Επί της ουσίας οι διψασμένοι φαν της οπτικής πανδαισίας ονόματι Simone Simons με την ΕΞαίσια φωνή, υπό τη συνοδεία του Mark Jansen και της υπόλοιπης παρέας των Epica, γέμισαν ασφυκτικά τον συναυλιακό χώρο, εκεί όπου το «πάρτυ» πήρε σάρκα και οστά! Ιδανική εισαγωγή πραγματοποίησαν οι 'galactic' metallers - όπως αυτοπροσδιορίζονται - Jaded Star, η μουσική «συμμορία» δηλαδή της Ελληνίδας Maxi Nil, με επίσης εγχώρια σύνθεση του συγκροτήματος, συν την... πινελιά επί των ντραμς του Raphael Saini, πρώην μέλους των λατρεμένων από τους συμπατριώτες μας power-άδων Iced Earth.

Monster Magnet, Αθήνα 30/1/15

30 Ιανουαρίου 2015... Αθήνα... Μία ώρα περίπου πριν τα μεσάνυχτα και το... τέρας άρχισε να μας «μαγνητίζει» και να μας τραβά στην ΕΧtra Wild ομορφιά του ροκ! Οι «μπάσταρδοι» από το New Jersey, η βρώμικη παρέα του Dave Wyndorf, του μικρόσωμου κι εμφανώς «γεμάτου» πλέον, αλλά τόσο επιβλητικού frontman των Μοnster Magnet κατέλαβε, όπως μόνο αυτή ξέρει, τη σκηνή του Gazi Music Hall στην Ιερά Οδό, για ένα ΕΞαίσιο λάιβ!

Wild Thing's best music in 2014

2014 over n' out! Πέρασε κι αυτό μαζί με όσες κοσμοϊστορικές απάτες έφερε («success story», «πρωτογενές πλεόνασμα» κ.λπ. μπούρδες). Το καλό με το να δουλεύεις σ' ένα 'zine πάντως είναι ότι - θες, δε θες - ασχολείσαι με πάρα πολλές νέες κυκλοφορίες με αποτέλεσμα η περιρρέουσα μιζέρια να μην επηρεάζει τόσο πολύ την κρίση σου για την πορεία της μουσικής, γιατί μπορεί εδώ και χρόνια πια να μην πέφτεις πάνω σε δίσκους που έχουν τη δυνατότητα να σου αλλάξουν τη ζωή όπως παλιότερα, αλλά όλο και κάποιο καλό τραγούδι ή κάποια ενδιαφέρουσα ιδέα στην παραγωγή ανακαλύπτεις εδώ κι εκεί. Τι διάολο; Διαφορετικά το rock'n'roll θα είχε εντελώς ψοφήσει. (σσ. Είπαμε ότι μετά από τόσα χρόνια κυριαρχίας των άσχετων στην επικοινωνία περί τα μουσικά δρώμενα, μουσικοί και κοινό δεν μπορεί παρά να έχουν χαζέψει λιγάκι. Όμως ευτυχώς το rock'n'roll - όπως και η ελπίδα - δεν πεθαίνει τόσο εύκολα...)

Best hard n' heavy albums of 2014

Όταν είσαι μουσικόφιλος, φανατικός ακροατής και παράλληλα συντάκτης σε μουσικό 'zine, έρχεσαι σε επαφή με μεγάλο όγκο μουσικής. Κάποιες φορές καλής και πολλές φορές επιεικώς αδιάφορης. Ως γνήσιο τέκνο της γενιάς που αγάπησε τη μουσική, βιώνοντας την παρθενογένεσή της μόνο σε ιστορικές αναδρομές, υποστηρίζω εκ του ασφαλούς ότι καλή μουσική και ενδιαφέροντες δίσκοι συνεχίζουν να βγαίνουν στις μέρες μας. Και το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχίσουν να βγαίνουν ες αεί. Η σύμφωνη γνώμη ανθρώπων μεγαλύτερων σε ηλικία, που έχουν ζήσει το rock'n'roll σε εποχές που ξεκάθαρα το ίδιο ανακάλυπτε συνεχώς νέες πτυχές του εαυτού του, ενισχύει τη γνώμη μου ως μικρότερου ηλικιακά πλην φανατικού μουσικόφιλου. Η χρονιά υπήρξε παραγωγικότατη και χαιρόμαστε ιδιαίτερα γι' αυτό. Το γιορτάζουμε λοιπόν επεκτείνοντας τη λίστα σε πενήντα δίσκους.