---

Τα πρώτα δευτερόλεπτα νομίζεις ότι ακούς το Fun House ή - για ένα λεπτό - μάλλον το Inflammable Material  είναι. Πριν η φούρια με την οποία ανοίγουν αυτό το δίσκο τους οι Άντρες σου φέρει στο μυαλό τους Chelsea και μετά τους Damned, αλλά και τα "περίπου" κιθαριστικά σόλο ο,τιδήποτε από τις πρώτες μέρες των MC5 μέχρι τους Gun Club. Η ιστορία του πανκ των 70s συμπυκνωμένη σε 3:56. Μάλιστα. Κάπως έτσι ανοίγει το Open Your Heart πείθοντας ότι η αναστάτωση του περσινού Leave Home συνεχίζεται σε ρυθμούς τροπικής καταιγίδας. Αμ δε. Tον πανικό των εισαγωγικών "Turn It Around" και "Animal" διαδέχεται μια ζεν post-rock ψυχεδέλεια με γερή δόση tremolo και τον ντράμερ σε πρόωρη συνταξιοδότηση στο "Country Song" (σσ. καμμία σχέση με country), και στη συνέχεια ένα υπερ-επτάλεπτο κρεσέντο με ατέλειωτη εισαγωγή και με χαρακτηριστικό τίτλο ("Oscillation") που εισάγει το δίσκο σε ένα ύφος κλασικά κουρδισμένων Sonic Youth. Με το κλίμα που οι Men θέλουν να δημιουργήσουν να έχει πλήρως σχηματιστεί, ακολουθεί ένα σύμπαν από διαφορετικές ιδέες οι οποίες όμως καταφέρνουν να διατηρούν κάπως ένα συνεκτικό ιστό. Το "Please Don't Go Away" είναι ένας post rock βόμβος, το "Open Your Heart" θυμίζει τις ποπ αρετές των Dinosaur Jr και ξεχωρίζει για σινγκλ, το "Candy" σου δίνει την εντύπωση ότι γράφτηκε μετά από ώρες ακρόασης κλασικών Rolling Stones, το "Cube" είναι μια πανκ έκρηξη αδρεναλίνης, στο επτάλεπτο αργόσυρτο "Presence" έχουν την τιμητική τους οι επιρροές τύπου Spacemen 3, η δε κατακλείδα "Ex-Dreams" επιστρέφει στους εξημερωμένους Sonic Youth. Οι Men, με αυτό το νέο τους πόνημα και τα 45 του λεπτά διάρκειας, πείθουν περισσότερο από πριν ότι είναι σημαντικό συγκρότημα, το έχουν, το γνωρίζουν το αντικείμενο καλά, έχουν χωνέψει τις επιρροές τους από τα underground 70s και 80s, έχουν άποψη και επιπλέον κάτι ενδιαφέρον να πουν. Ξεχωρίζουν με σαφήνεια από το σωρό και τη σύγχυση και μάλλον θα πρέπει να τους παρακολουθούμε προσεκτικά. -- Laertis