---

Το νέο άλμπουμ της Patti Smith είναι η χαρά του σχιζοφρενούς.

Με την σειρά που τα διαβάζετε μου προκάλεσε τα κάτωθι συναισθήματα εναλλάξ:

Χάρηκα γιατί βρήκα ποιό θα βάλω δίσκο της χρονιάς.
Λυπήθηκα γιατί αν μια κυρία εξηντα έξι χρονών βγάζει το καλύτερο δίσκο της χρονιάς, που είναι οι νέοι;
Χάρηκα γιατί τέτοια ποικιλία ύφους δεν συναντάμε πλέον στη μουσική.
Λυπήθηκα γιατί έχω βαρεθεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια στα σύγχρονα γκρουπ.
Χάρηκα γιατί ενώ σε όλο το άλμπουμ κυριαρχεί το συναίσθημα δεν βρίσκεις ούτε ένα σκάρτο τραγούδι.
Λυπήθηκα γιατί μου υπενθύμισε τα άλμπουμ τίγκα στα “γεμίσματα” που άκουσα τελευταία...
Και πάει λέγοντας...

Από το εναρκτήριο, "Amerigo", από το όνομα του πρώτου εξερευνητή που ανακάλυψε την Αμερική, όπου η ποίηση έχει τον πρώτο λόγο, η Κυρία της Rock μουσικής παρασύρει τον ακροατή σε ένα λυρικό ταξίδι στην Ιστορία και την Λογοτεχνία. Ο τίτλος του άλμπουμ μας έρχεται από το βιβλίο του Mikhail Bulgakov «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα» όπου ο συγγραφέας ονομάζει έτσι τον σκύλο του Πόντιου Πιλάτου, η αναφορά στον Tarkovsky μας έρχεται σε ένα αυτοσχεδιαστικό track , το "This Is the Girl"  είναι γραμμένο για την αδικοχαμένη Amy Winehouse και το "Maria" για την ηθοποιό Maria Schneider, ενώ το "Nine" γράφτηκε σαν δώρο για τα γενέθλια του φίλου της Johnny Depp και πραγματικά θα ήθελα να μας γράψετε αν πιστεύετε ότι θα μπορούσε σύγχρονος μουσικός να αφιερώσει τραγούδι στον Λεύκιο Ανναίο Σενέκα όπως τολμά η Patti Smith. Πέρα από τους συνήθεις υπόπτους, Lenny Kaye, Tony Shanahan και Jay Dee Daugherty, συναντάμε τον παλιό της φίλο Tom Verlaine από τους Television, καθώς και τα δυό της παιδιά από το γάμο της με τον κιθαρίστα των MC5, Fred "Sonic" Smith. Μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια μαζεύτηκε για να μας παραδώσει ένα άλμπουμ που γράφτηκε "για την σημασία του σεβασμού της Μητέρας Φύσης". Και τι σύνολο τραγουδιών! Κάθε της δισκογραφική παρουσία είναι και μια γιορτή, αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό της. Το άλμπουμ κλείνει με μια διασκευή εκείνου του αιώνια αισιόδοξου μέσα στην απαισιοδοξία του Καναδού, του Neil Young, στέλνει μήνυμα κουράγιου σε όλους μας με το “After The Gold Rush” και όλοι περιμένουμε να νοιώσουμε την ηρεμία μετά την καταιγίδα.

Οπου νά 'ναι. -- Παναγιώτης Φουρκιώτης