---

Οι Machine Mass Trio είναι ένα παράλληλο πρότζεκτ του αμερικανού avant-garde jazz ντράμερ Tony Bianco και του βέλγου κιθαρίστα Michel Delville, οι οποίοι έχουν ως κύριο όχημά τους, τους douBT που η συνεργασία τους με τον Richard Sinclair (Caravan, Camel, Hatfield & the North, κ.λπ.) το 2010 τους έβαλε στο χάρτη όσων εξευρενούν τα μήκη και τα πλάτη των συνεργασιών και των εφήμερων σχημάτων των αειθαλών μουσικών της σκηνής του Canterbury. Η διαφορά των ΜΜΤ από αυτό το άλλο τους σχήμα είναι ότι, ενώ εκεί το οπλοστάσιο συμπληρώνουν πλήκτρα, εδώ τον τρίτο ρόλο παίζει ο πνευστός Jordi Grognard, ανερχόμενο όνομα της βελγικής jazz, που καταθέτει πλήθος ηχοχρωμάτων στην παρέα τους καθώς χειρίζεται αποτελεσματικά εξίσου το τενόρο σαξόφωνο, το μπάσο κλαρινέτο, το φλάουτο αλλά και έθνικ πνευστά (λ.χ. φλογέρα bansuri). Ο πρώτος τους δίσκος, με τον πλατωνικό τίτλο As Real As Thinking, αποκαλύπτει μια οργιώδη δημιουργικότητα με εκλεκτική προσέγγιση και ζωηρή διάθεση για πειραματισμό. World fusion κομμάτια με αυτοσχεδιασμούς στο μπουζούκι και το bansuri ("Khajuaro", "Palitana Mood") αλληλοδιαδέχονται progressive jazz συνθέσεις που θυμίζουν Soft Machine και Canterbury ("Let Go", "Hero"), free ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς ("Falling Up No.9") και «αγγλική» fusion ("Cuckoo", "UFO-RA"). Η ηλεκτρική κιθάρα, τα πετάλια και τα «ηλεκτρονικά» - προφανώς πλήκτρα και synth bass - του Delville και η υπερενεργητικότητα στα τύμπανα και τα ασταμάτητα rolls του Bianco συνθέτουν ένα δυναμικό, ευμετάβλητο, πολυρυθμικό, οργανικό/ηλεκτρικό - σχεδόν ροκ - μουσικό περιβάλλον που ταλαντεύεται ως προς τη διάθεση από μια βραδυνή raga jog νιρβάνα μέχρι ακρότητες κακοφωνίας, δημιουργώντας έτσι μια ενδιαφέρουσα «γεωγραφία» για να κινηθούν πάνω της τα πνευστά του Grognard. Το τελικό αποτέλεσμα όμως ακούγεται τόσο ισορροπημένο που αφήνει στον ακροατή μια σπάνια στην εποχή μας αίσθηση μουσικής απόλαυσης και ικανοποίησης. Πάντα τέτοια, μα τον Miles. -- Laertis