---

Όταν πρωτοαντίκρισα το έκτο άλμπουμ των My Morning Jacket, σκέφτηκα ότι ίσως να έχουν μπλεξίματα με τους Illuminati. Το μάτι όμως που σε κοιτάζει επίμονα απ' το εξώφυλλο του δίσκου, δεν είναι τίποτα παραπάνω από το ''Magic eye tube'', δείκτη συντονισμού ραδιοφωνικών δεκτών που έχει προϊστορία εβδομήντα και πάνω ετών.

Το Circuital, η τελευταία δουλεία των MMJ, με έκανε να καταλάβω ότι οι τύποι αυτοί δεν θα σταματήσουν ποτέ να πειραματίζονται και να πλασάρουν τις νέες τους ιδέες μέσα από κάθε δίσκο. Έτσι, δεν θα μπω στην διαδικασία να το συγκρίνω με τις προηγούμενες πέντε πολύ δυνατές δουλειές που έχουν στο βιογραφικό τους.

Η αρχή γίνεται με το "Victory Dance", ένα από τα δυνατότερα σημεία του δίσκου, το οποίο όμως δεν σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Το αισθαντικό "The Day Is Coming" θα σου κοστίσει κάνα δυο τσιρότα, αφού θα χτυπάς το κεφάλι σου μέχρι να καταλάβεις τι σου θυμίζει αυτή η οικεία μελωδία και παράλληλα θα σου φτιάξει μια ζεστή ατμόσφαιρα, που θα συνεχιστεί με τους απίστευτους στίχους του "Wonderful (The Way I Feel)". Η κορύφωση έρχεται ακριβώς στα μισά του δίσκου με ένα τραγούδι “επίκληση” στο black metal, το "Holdin On To Black Metal", δίνοντας την πιο σύγχρονη διάσταση της μουσικής τους σε αυτό το άλμπουμ, ενώ αποχαιρετούν  χαλαρά με το απίστευτα μελωδικό "Movin' Away".

Το  Circuital  είναι ο δίσκος που θα σε κάνει και πάλι να αναρωτηθείς ''τι διάολο έχει ο αέρας που αναπνέουν εκεί στον νότο;'' ενώ θα περιμένεις με αγωνία την επομένη δουλειά του Jim James και της παρέας του. -- Χρύσα Κεκάκου