Firewind: Συνέντευξη με τον Gus G.

Read english text

Οι Firewind είναι κιόλας συγκρότημα δέκα χρόνων. Με αφορμή την επέτειό τους και τις τέσσερις επετειακές συναυλίες που πρόκειται να δώσουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το Wild Thing μιλάει με τον Gus G. για τα πρώτα δέκα χρόνια της μπάντας, το νέο τους δίσκο, τον Ozzy και άλλα ενδιαφέροντα. Απολαύστε...

Wild Thing: Συγχαρητήρια για την επέτειο σας! Θέλω να μου πεις πώς νιώθεις που πέρασε κιόλας μια δεκαετία με τους Firewind;

Gus G.: Ευχαριστώ... είναι ωραίο συναίσθημα που γενικά καταφέραμε να είμαστε δέκα χρόνια μπάντα. Έχουμε κάνει εφτά album, έχουμε κάνει αρκετές παγκόσμιες περιοδείες, γενικά είναι ωραίο συναίσθημα για όλα αυτά που έχουμε καταφέρει και νιώθουμε περήφανοι.

WT: Πρόκειται να δώσετε τέσσερεις επετειακές συναυλίες, δύο στην Αθήνα και δύο στη Θεσσαλονίκη και με διαφορετικό setlist κάθε ημέρα. Να υποθέσω ότι θα χωρέσετε όλες τις στιγμές από τη δισκογραφία των Firewind και θα υπάρχουν και κάποιες εκπλήξεις, έτσι;

Gus: Σίγουρα, η ιδέα αυτή είναι, γενικά να παίξουμε αρκετά τραγούδια από κάθε δίσκο μας, δηλαδή θα παίξουμε σχεδόν όλα μας τα άλμπουμ, και σχεδόν ολόκληρα, κάπως έτσι ας πούμε. Θα παίξουμε τουλάχιστον πέντε τραγούδια από κάθε δίσκο - αν όχι παραπάνω σε κάποια άλμπουμ - θα παίξουμε τα πιο obscure τραγούδια για τους Firewind, γενικά στο σύνολο θα είναι πολλά τραγούδια, τραγούδια που δεν έχουμε παίξει ποτέ στο παρελθόν, τραγούδια που μας τα ζητάνε οι οπαδοί μας εδώ και πολλά χρόνια γενικά. Θα είναι ενδιαφέρουσα η φάση.

WT: Όπως μου είπες το Μάη κυκλοφορήσατε τον έβδομο δίσκο σας, Few Against Many, ο οποίος συμπίπτει και με τα δέκα χρόνια. Πιστεύεις ότι σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής για τους Firewind ή δεν το σκέφτεσαι τόσο «επετειακά»;

Gus: Αυτό δεν το είχα σκεφτεί όταν έκανα τον δίσκο, να σου πω την αλήθεια. Θεώρησα ότι δεν ήταν θέμα χρονολογικό, ήταν θέμα απλά ότι με αυτό το άλμπουμ ήταν ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τον ήχο μας για ακόμα μια φορά, όπως όταν κάναμε το Allegiance το 2006 όπου ξεφύγαμε κατά κάποιο τρόπο και ανανεώσαμε τον ήχο μας από τα τρία πρώτα album. Κάπως έτσι ήρθε και έδεσε το όλο θέμα με το Few Against Many. Γενικά χρειαζόμασταν μια αλλαγή, ένα φρεσκάρισμα στον ήχο μας, γιατί εγώ προσωπικά δεν ήθελα να ξανακάνω κάτι το οποίο θα ήταν ίδιο με τα τρία προηγούμενά μας άλμπουμ.

WT: Ναι αυτή ήταν και η επόμενη ερώτησή μου. Φαίνεται να έχετε μια πιο σκληρή προσέγγιση ας πούμε στον ήχο αυτή την φορά.

Gus: Βγάλαμε κάποια άλλα στοιχεία τα οποία είχαμε σαν μπάντα που δεν φαινόταν τόσο πολύ στο παρελθόν. Απλά τα βγάλαμε πιο πολύ στην επιφάνεια και αυτά ήταν το groove και το κιθαριστικό θέμα - θέλαμε να επαναφέρουμε τα riff, τα πιο κιθαριστικά θέματα στο σύνολο.

WT: Το βλέπεις αυτή να είναι η πορεία προς το μέλλον των Firewind;   

Gus: Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια, δύσκολο. Δηλαδή δεν έχω σκεφτεί καν για το επόμενο άλμπουμ πώς θα είναι αλλά προς το παρόν μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το μονοπάτι που κινούμαστε αυτή την στιγμή. Μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά δεν ξέρω πώς θα είναι το επόμενο. Μπορεί να είναι και κάτι εντελώς διαφορετικό, μπορεί να είναι και κάπως έτσι. Ποιος ξέρει; Γενικά, η αλήθεια είναι ότι δεν βιαζόμαστε να κάνουμε το επόμενο άλμπουμ, θα δούμε πότε θα γίνει αυτό.

WT: Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους Apocalyptica για το "Edge of Dream" και γιατί το επιλέξατε για βίντεο. Αν δεν κάνω λάθος, είναι η πιο... «μπαλάντα» που έχετε επιλέξει για να κάνετε βίντεο κλιπ.  

Gus: Το συγκεκριμένο δεν είναι και heavy metal, γιατί δεν έχει καν τύμπανα, δεν έχει πολύ σκληρές κιθάρες. Είναι πιο μαλακό κομμάτι. Απλά εγώ είχα την ιδέα να επικοινωνήσω με τους Apocalyptica για να βάλουμε τσέλο, γιατί θεώρησα ότι θα ήταν ωραία να είχαμε τσέλο στο συγκεκριμένο τραγούδι ούτως ή άλλως. Και σκέφτηκα τους Apocalyptica, γιατί μου αρέσουν σαν μπάντα, και απλά η manager μας έστειλε το demo στο management τους και έγινε η φάση.

WT: Ωραία και σε ποια τοποθεσία γυρίστηκε το βίντεο;

Gus: Στην Αθήνα γυρίστηκε το βίντεο, κάπου έξω από την Αθήνα, στο Λαύριο νομίζω, κάπου εκεί.

WT: Α OK, καλά μάντεψα!

Gus: Το σκηνοθέτησε ο Μπάμπης, ο πληκτράς μας. Mας κάνει γενικά πολλά βίντεο κλιπ, ήταν δικιά του δουλειά να βρει το location και το όλο κόνσεπτ και πιστεύω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά. Είναι από τα καλύτερα βίντεό του.

WT: Μάλιστα, είναι όντως πολύ καλό. Επιμελήθηκες την παραγωγή για το Few Against Many;

Gus: Ναι αποκλειστικά, επειδή είχα όλη την ιδέα και όλο το κόνσεπτ και αυτή την φορά απλά έτυχε να γράψω τα πιο πολλά τραγούδια εγώ. Αυτό έγινε κατόπιν συζήτησης με τα παιδιά. Γενικά ήξερα ακριβώς τι ήχο ήθελα, πώς ήθελα να κινηθούμε και πώς ήθελα να ακουστεί αυτό το άλμπουμ και τα παιδιά γενικά με εμπιστεύτηκαν. Τους είπα ποιο ήταν το όραμα μου και ποια ήταν η ιδέα που είχα για αυτό το άλμπουμ.

WT: Σκέφτεσαι να το ξανακάνεις, συνεργαζόμενος και με άλλες μπάντες;

Gus: Στο θέμα παραγωγής για άλλα συγκροτήματα; ... Όχι, αυτόν τον καιρό δεν έχω γενικά καθόλου χρόνο, οπότε το να κάνω παραγωγή και να ασχοληθώ με άλλο γκρουπ «δεν παίζει», αλλά ποτέ μην λες ποτέ. Δεν ξέρω στο μέλλον πώς θα είναι, ίσως σε πέντε-δέκα χρόνια από τώρα. Δεν λέω όχι, απλά αυτή την στιγμή δεν υπάρχει περίπτωση.

WT: Γυρίσατε το βίντεο κλιπ για το "Wall of Sound" στην Ελλάδα και το σινγκλ πήγε πολύ καλά.

Gus: Ναι, ναι, πήγε πολύ καλά. Βασικά η όλη ιδέα ήταν ότι έχουμε το πιο φανατικό κοινό στην Ελλάδα. Θέλαμε να το δείξουμε αυτό και πάλι, όπως κάναμε και με το Live Premonition. Θέλαμε γενικά να δείξουμε στο κοινό της Ελλάδας ότι είμαστε Ελληνική μπάντα - όπως βλέπεις, και τα δύο βίντεο κλιπ στην Ελλάδα γυρίστηκαν. Δεν ξέρω, ήταν η φάση που «έκατσε» έτσι, γενικά επειδή έχουμε τόσο πολύ φανατισμένο κοινό...

WT: Δυνατό κοινό…

Gus: ... Οπαδούς ναι.

WT: Είχαν δίκιο δηλαδή οι Iced Earth που μας προτίμησαν το '99 πιστεύεις; Ρωτάω επειδή έχεις παίξει και σε τόσες πολλές χώρες και έχεις την άποψή σου και σαν μουσικός.

Gus: Ναι βέβαια, ναι, ναι. Έτσι είναι η Ελλάδα. Έχει σίγουρα από τα πιο φανατισμένα κοινά και τους πιο τρελαμένους οπαδούς heavy metal σε όλο τον κόσμο. Άμα τους συγκρίνω κιόλας με άλλες μεσογειακές χώρες, θα έλεγα σίγουρα ότι είναι με διαφορά η καλύτερη.

WT: Θυμάμαι όταν άρχισες την συνεργασία σου με τον Ozzy και αυτό έγινε γνωστό, φρόντισες να ξεκαθαρίσεις ότι σε καμμία περίπτωση δε πρόκειται να πάει πίσω την πορεία των Firewind και όντως τα καταφέρνετε μια χαρά.

Gus: Γενικά το group είναι δραστήριο.

WT: Ναι όντως αυτό ακριβώς και θα ήθελα να μου πεις τώρα το αντίστροφο. Kατά πόσο το να είσαι στη μπάντα του Ozzy μπορεί να επηρεάζει θετικά τους Firewind, είτε σε θέμα προβολής, είτε σε έμπνευση που μπορεί να αντλείς από την συνεργασία σου με τον Ozzy.

Gus: Σίγουρα, όσον αφορά το θέμα 'press', πολύ πιο πολύς κόσμος έχει ακουστά το όνομα σε σχέση με πριν τρία χρόνια. Το ένα είναι αυτό. Επιπλέον σίγουρα μας έχει ανοίξει και πόρτες, οι διάφοροι promoters στον κόσμο έχουν ασχοληθεί πιο πολύ με την μπάντα, μας έχει βοηθήσει αυτό. Σίγουρα δεν έχει κάνει κακό μέχρι στιγμής. Δεν υπάρχει περίπτωση κάτι τέτοιο να κάνει κακό.

WT: Και σε σχέση με την όποια έμπνευση που μπορεί να έχεις δουλεύοντας με τον Ozzy, είτε παίζοντας με τον Ozzy...

Gus: Εμένα γενικά πιστεύω ότι όλη αυτή η εμπειρία μου βγήκε και στο τελευταίο άλμπουμ. Γι' αυτό ίσως και έχει τόση πολλή κιθάρα αυτό το album σε σχέση με τα προηγούμενα μας. Έχει να κάνει γενικά με αυτό, ότι μελέτησα ακόμη πιο πολύ, έγινα καλύτερος κιθαρίστας και μου βγήκε αυτό και συνθετικά ξανά, ας πούμε... Κάπως ... αυτό με ανανέωσε πολύ σαν μουσικό.

WT: Ναι προφανώς, τέτοια εμπειρία! Ωραία, οπότε ήταν θετικό όλο αυτό.

Gus: Βέβαια, βέβαια, εννοείται. «Δεν υπάρχει» να είσαι σε ένα τέτοιο gig!

WT: Ναι το φαντάζομαι! Τόσο με τους Firewind αλλά όσο και ως κιθαρίστας του Ozzy, μοιραία έρχεσαι σε επαφή και συναναστρέφεσαι με πολύ κόσμο από το εξωτερικό, δημοσιογράφους, managers κ.λπ. Θα ήθελα να μου πεις πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι η εικόνα που έχουν για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα;

Gus: Ε, καλά όλοι γνωρίζουν τι γίνεται, σε όλον τον κόσμο. Είμαστε πολύ διάσημη χώρα αυτές τις ημέρες, γενικά στις ειδήσεις όλων των καναλιών (γέλια). Όλοι γνωρίζουν τι γίνεται, όλοι βλέπουν τι γίνεται. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι εγώ ήμουν και ταξίδευα στην περιοδεία με τον Ozzy και ταξίδευα πάρα πολύ, και με τα παιδιά που είμαστε γενικά δεν έχεις πολύ την αίσθηση τι γίνεται. Διαβάζεις, ακούς ναι μεν τι γίνεται και όλοι μας ρωτάνε «τι γίνεται ρε παιδιά στην Ελλάδα;» και αυτά. Αλλά όταν έρχεσαι εδώ είναι αλλιώς. Εκεί είναι η ανώμαλη προσγείωση ας πούμε και βλέπεις ότι οι φίλοι σου, η οικογένειά σου, οι κοντινοί σου άνθρωποι ... ξέρεις ...

WT: Ήθελα να σε ρωτήσω μιας και είσαι από τα παιδιά που έφυγαν από την Ελλάδα προ κρίσης κυνηγώντας μια καριέρα, τώρα που περισσότερος κόσμος ακόμα αναγκάζεται να ψάξει κάτι καλύτερο έξω…

Gus: Τώρα είναι η αλήθεια ότι υπάρχει μεγάλο μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων στο εξωτερικό τους τελευταίους μήνες, όπως και παλιά, την δεκαετία του '70 ας πούμε.

WT: Ναι, ναι, όντως η κατάσταση θυμίζει περασμένες δεκαετίες… Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν πιτσιρικά που σκέφτεται να ακολουθήσει τα βήματά σου; Να φύγει με σκοπό να κάνει κάτι πάνω στην μουσική, πάνω στο heavy metal.

Gus: Το θέμα δεν είναι ότι ντε και καλά πρέπει να φύγει, οι εποχές είναι λίγο διαφορετικές. Μην ξεχνάς ότι ζούμε σε εποχές internet...

WT: Ναι βέβαια, μηδενίζει τις αποστάσεις.

Gus: Ζούμε σε cyber κόσμο δηλαδή, πλέον δεν χρειάζεται... Δεν είναι οι ημέρες όπως όταν εγώ έβαζα ένα cd σε ένα φακελάκι και το έστελνα σε μια εταιρεία στην Αμερική... και αν μου απαντήσει ποτέ κάποιος... και αν γυρίσει να κοιτάξει κάποιος ή άμα θα πέσει ο φάκελος ή κάτι ας πούμε. Πλέον, ξέρεις, μπορείς να δημιουργήσεις μόνος σου το image σου, τα sites σου, το πώς θα πουλήσεις τον εαυτό σου. Είναι πολύ πιο εύκολο αυτό το κομμάτι του business. Είναι πολύ πιο εύκολο με τα εργαλεία που μας δίνονται. Το θέμα είναι πώς θα το κυνηγήσεις πέρα από αυτό. Και ο πιο παραδοσιακός τρόπος παραμένει και οι πιο ισχυρός, που είναι το να βγεις έξω και να παίξεις λάιβ.

WT: Ναι, όντως ναι, ο μουσικός εκεί κρίνεται.

Gus: Εκεί είναι... και εκεί φτιάχνεις και τους πραγματικούς οπαδούς που λέμε fans. Εκεί θα κριθεί το πόσο καλός είσαι και το αν ο κόσμος θα πληρώσει ένα εισιτήριο να έρθει να σε ακούσει στο φινάλε.

WT: Σχετικά με την έμπνευση που αντλείς από διάφορους κιθαρίστες, θυμάμαι σε ένα πάρτυ που σε είχα πετύχει ως DJ, αν δεν κάνω λάθος, είχες παίξει το "Crystal Mountain" των Death και μάλιστα έχεις αφιερώσει και ένα τραγούδι στον Chuck, το "End of an Era". Eπειδή οι περισσότεροι ίσως να σε έχουν στο μυαλό τους ως έναν κιθαρίστα που εμπνέεσαι από πιο μελωδικούς κατά βάση κιθαρίστες…

Gus: Αλήθεια είναι αυτό, αλλά γενικά έχω και πιο extreme ακούσματα. Γενικά μου αρέσουν και οι κιθαρίστες όπως ο Dimebag Darell, o Chuck Schuldiner, o Eric Peterson, o James Hetfield. Μου αρέσουν όλοι αυτοί οι κιθαρίστες και οι thrash κιθαρίστες.

WT: Είναι σημαντικό, πιστεύεις, για έναν κιθαρίστα και ένα μουσικό γενικότερα να έχει ετερόκλιτες επιρροές;  

Gus: Εντάξει, θέμα γούστου είναι αυτό. Δεν είναι σημαντικό ή μη σημαντικό. Δεν σημαίνει ότι άμα κάποιος δεν ακούει τόσο heavy κιθαρίστες, δεν είναι καλός (γέλια) σε αυτό που κάνει. Είναι θέμα γούστου και επιρροής. Εμένα που αρέσουν και κιθαρίστες των 70s, όπως ο Roth, o Gary Moore και ο Schenker και οι classic rock κιθαρίστες, αλλά μου αρέσουν και πιο extreme πράγματα. Ίσως είναι και η γενιά μου, επειδή μεγάλωσα και τα άκουγα - διότι θεωρούμαι και λίγο old school γιατί άκουγα και τους παλιούς 70s δίσκους των Scorpions και UFO και όλα αυτά. Αλλά από την άλλη, μεγαλώνοντας άκουγα και thrash και death και όλα αυτά.

WT: Μάλιστα, και εγώ κάπως έτσι είμαι (γέλια).

Gus: Ναι και πιστεύω γενικά, άμα έχεις και εσύ λίγο πολύ ίδια ηλικία με εμένα, κάπως έτσι είναι η γενιά μας.

WT: Ναι είμαι λίιιγο μικρότερος, είμαι 26, αλλά είναι περίπου το ίδιο.

Gus: Ναι, ναι κάπου εκεί.

WT: Λοιπόν πίσω στους Firewind. Ήθελα να σε ρωτήσω πώς και το ντεμπούτο σας, Between Heaven and Hell, είχε κυκλοφορήσει αρχικά με τρία διαφορετικά εξώφυλλα. Πώς είχε προκύψει;

Gus: Πονεμένη ιστορία αυτό (γέλια). Στην Ιαπωνία που είχαμε ένα λάιβ με την EMI, oι της ΕΜΙ ήθελαν να βάλουν δικό τους εξώφυλλο, το οποίο εγώ το μισούσα.Τέλος πάντων. Αλλά επέμεναν γιατί πίστευαν ότι για το Ιαπωνικό market θα ταίριαζε... Είναι εκείνο με ένα αγόρι που κοιτάει σε έναν ουρανό τέλος πάντων, είναι πολύ gay εξώφυλλο (γέλια). Στη συνέχεια το license deal που είχαμε για την Ευρώπη ήταν η Massacre Records, οι οποίοι ήθελαν να βάλουν δικό τους εξώφυλλο γιατί επίσης θεωρούσαν ότι το εξώφυλλο με το αγόρι ήταν gay, και εκεί μου πρότειναν αυτό το εξώφυλλο που είναι του Kristian Wåhlin που είναι κατά την γνώμη μου από τα καλύτερα...

WT: Είναι όντως πολύ καλύτερο από το άλλο, αυτό πιστεύω και εγώ.

Gus: ...Ναι καμμία σχέση, αυτό με τα φλεγόμενα μάτια και την...

WT: ...σφαίρα.

Gus: …που είναι έτσι... κλασικό στυλ του Νecrolord, που έκανε τα εξώφυλλα. Αλλά νομίζω όχι τρία εξώφυλλα...

WT: Ναι απλά, το ένα ήταν ελάχιστα διαφορετικό…

Gus: ...Nαι στην Ιαπωνία είχε και μια κρυστάλλινη μπάλα, ενώ στην Αμερική κυκλοφόρησε χωρίς την κρυστάλλινη μπάλα κάπως έτσι, μια φούσκα που είχε. Το οποίο είναι και πάλι πονεμένη ιστορία, γιατί αρκετά χρόνια αργότερα το βρήκα σε ένα μαγαζί με μεταχειρισμένα cd, έψαχνα και βρήκα μια μπάντα, δεν θυμάμαι πώς λεγόταν καν, μιας παλιάς εταιρείας Black Mark Records από την Σουηδία, μια πολύ μικρή κυκλοφορία underground και είχαν το ίδιο εξώφυλλο. Δηλαδή ο ίδιος αυτός τύπος πούλησε το ίδιο εξώφυλλο σε δύο διαφορετικούς πελάτες! Το είπα αυτό - εννοείται - στην τότε εταιρεία μας, την Leviathan και ευτυχώς μας επέστρεψαν τα χρήματα που πληρώσαμε για αυτό το εξώφυλλο. Αλλά το θεώρησα πολύ... ξέρεις... εμ... δεν το ήθελα το εξώφυλλο... (γέλια) Πολύ 'trivia' ιστορία αυτό!

WT: Μάλιστα ενδιαφέρον! Πώς και έφυγε από τη μπάντα ο Mark Cross; Έχει να κάνει με την ενασχόλησή του με τους Outloud;

Gus: Όχι, καμμία σχέση και για να σου πω για τους Outloud, δεν είχα ιδέα καν ότι ο Μπάμπης με τον Mark έκαναν αυτή την μπάντα. Το έμαθα πολύ αργότερα και ο Mark έφυγε αρκετά αργότερα νομίζω, ένα-ενάμιση χρόνο αργότερα, αφότου έκανε τους Outloud. Με τον Mark απλά υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ μας, υπήρξαν διαφορές στο πώς θέλαμε να ακούγεται η μπάντα, ηχητικά, στυλιστικά, διαφορές στο πώς έπρεπε να λειτουργούν κάποια πράγματα μέσα στο γκρουπ και ξέρεις, γενικά είμαστε μεγάλοι άνθρωποι, δεν είμαστε πιτσιρίκια και θεωρήσαμε σε κάποια φάση ότι, επειδή υπάρχει αυτός ο αλληλοσεβασμός μεταξύ μας, είναι καλύτερα να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Δεν υπάρχουν πικρά συναισθήματα με τον Mark, δηλαδή τον πέτυχα κιόλας 1-2 φορές στην Φρανκφούρτη και μιλήσαμε πάλι, ήπιαμε μπύρες και τα είπαμε. Είναι cool ας πούμε.

WT: Καταλαβαίνεις ότι δε μπορώ να μη σε ρωτήσω αν υπάρχουν νέα από το στρατόπεδο του Ozzy…

Gus: Αυτό που ξέρω αυτή την στιγμή είναι ότι είναι στο στούντιο με τους Black Sabbath - αυτό ξέρω, ότι ηχογραφούν το album των Black Sabbath και ότι έχουν κάποια λάιβ στην Αυστραλία και την Ιαπωνία, τον Μάιο νομίζω, τον Απρίλιο, τον Μάιο, κάπου εκεί (του χρόνου εννοώ).

WT: Θα ήθελα να μου πεις, κάνοντας μια ανασκόπηση, ποια θα θεωρούσες την καλύτερη στιγμή ή την καλύτερη περίοδο της μπάντας με τους Firewind και ποια την πιο δύσκολη.

Gus: Η αλήθεια είναι ότι έχουμε περάσει πολλές δύσκολες στιγμές σαν γκρουπ και κυρίως το θέμα μας είχε να κάνει όχι μόνο με τις αλλαγές - με τις αλλαγές μελών βασικά - και με την προσπάθειά μου να κρατήσω το συγκεκριμένο line-up μαζί όλα αυτά τα χρόνια... δυστυχώς ο Apollo έπρεπε να χάσει σημαντικές περιοδείες, να μείνει έξω από σημαντικές περιοδείες όλα αυτά τα χρόνια, πράγμα που μας πήγαινε πίσω, αλλά από την άλλη εμείς δεν το βάζαμε κάτω και για αυτό κιόλας κάναμε κάποια tour με άλλους τραγουδιστές - session ας πούμε-  οι οποίοι ήταν εξ' ίσου πολύ καλοί. Πέρυσι είχαμε τον Mats Leven μαζί μας, πριν μερικά χρόνια είχαμε τον Henning Basse από τους Metalium. Γενικά, κάποιες τέτοιες στιγμές θεωρούσα ότι μου έβγαινε και λίγο από την μύτη το όλο θέμα, αλλά από την άλλη είναι δύσκολο και να κρατήσεις μια ομάδα έτσι μαζί, αλλά έχουμε ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες. Πιστεύω ότι η εποχή του Allegiance και του Premonition ίσως το 2008 ήταν μια χρυσή εποχή για τους Firewind. Τότε ήταν που η μπάντα έχτισε το όνομά της, ας πούμε, σε παγκόσμιο επίπεδο και κάναμε ασταμάτητες περιοδείες και στην ουσία εκείνες οι περιοδείες που κάναμε μας εξασφάλισαν την καριέρα και το να μπορούμε να συνεχίζουμε μέχρι σήμερα. Αλλά πιστεύω ότι και τώρα η μπάντα διανύει μια καλή περίοδο, με το τελευταίο άλμπουμ. Η ηχογράφηση αυτού του δίσκου έγινε πολύ 'smooth'...

WT: …Βγήκε αβίαστα…

Gus: ... ναι, βγήκε πολύ ομαλά. Είχα να περάσω τόσο καλά σε ηχογράφηση από τις εποχές του Allegiance και πιστεύω ότι βγήκε αυτό το κάτι 'special' σε αυτό το άλμπουμ. Ενώ δεν μπορώ να σου πω τα ίδια λόγια για τον προηγούμενό μας δίσκο - ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα τότε, με την όλη αλλαγή που πήγα στον Ozzy, που δεν ήξερα τι θα συμβεί, δεν ήξερα πότε θα μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε το άλμπουμ, αν θα έπρεπε. Με το που κυκλοφόρησε, δεν μπορέσαμε να περιοδεύσουμε γιατί ήμουν δεσμευμένος με τον Ozzy... Ήταν λίγο πιο δύσκολες ημέρες για τους Firewind τότε.

WT: Μέχρι να μπεις σε μια σειρά, το καταλαβαίνω.

Gus: Ναι, επίσης ήταν κάτι καινούριο και για τα παιδιά, όχι μόνο για εμένα. Ήμουν και εγώ εκνευρισμένος και αυτοί ξέρεις, τους έλεγα πράγματα μεν, ήξεραν και αυτοί, με πιστεύανε και με ακολουθούσαν πιστά τα παιδιά. Αλλά ξέρεις λογικό είναι και αυτοί να έχουν τις αμφιβολίες τους, ας πούμε.  

WT: Οι Firewind έχουν πετύχει πάρα πολλά πράγματα, γενικότερα έχουν καταφέρει να επιβιώσουν σε μια εποχή που το power metal ή το metal γενικότερα δεν είναι ή δεν ήταν στα πολύ πάνω του, έχετε περιοδεύσει τον κόσμο…

Gus: Βγήκαμε και σε μια εποχή που γενικά το στυλ μας δεν ήταν και ιδιαίτερα cool, δεν είχε καθόλου το 'cool factor' που λέμε (γέλια). Αυτό όντως είναι περίεργο άμα το σκεφτείς, το πώς μια μπάντα σαν εμάς έκανε όλα αυτά τα πράγματα που έκανε, χωρίς να είναι ιδιαίτερα δημοφιλές αυτό που παίζουμε.

WT: Έχεις γίνει μέχρι και εξώφυλλο σε κόμικ, έτσι;

Gus: Ναι, ναι, συνεργαστήκαμε και τώρα μάλιστα έμαθα ότι θα γίνει και video game και θα εμφανιστώ και σε αυτό.

WT: Αλήθεια;

Gus: Ναι (γέλια).

WT: Και πoιο video game;

Gus: Νομίζω αυτό το παιδί που κάνει το Eternal Descent, όλη αυτή την σειρά κόμικ. Θα γίνουν κάποια στιγμή video game - νομίζω του χρόνου - και σαν special heroes θα είναι διάφοροι κιθαρίστες.

WT: Ωραίο, ενδιαφέρον αυτό.

Gus: Ναι, γενικά αυτό το παιδί, ο Llexi Leon, που έχει την όλη ιδέα είναι φοβερό μυαλό και γενικά έχει πολύ ωραίες ιδέες. Θέλει να μπλέξει τον κόσμο των comics με τον κόσμο του heavy metal.

WT: Ωραίο και σε video game ιδιαίτερα. Θα πάει ένα ακόμα βήμα παρά πέρα.

Gus: Ναι, ποτέ δεν ξέρεις. Υπάρχουν πλέον πολλοί τρόποι για να διαφημιστείς και για να διαφημίσουμε και την μουσική μας και να δώσουμε γενικά το μήνυμα της μουσικής του heavy metal. Και αυτός είναι ακόμα ένας τρόπος. Καλά εντάξει δεν είμαστε και οι πρώτοι. Το heavy metal υπάρχει σε video game και με τα guitar hero ας πούμε, αλλά το συγκεκριμένο είναι πολύ cool, να είσαι comic hero και να έχεις υπερδυνάμεις. Γενικά ανυπομονώ να το δω αυτό!

WT: Ναι, ναι αυτό θα είναι καλό. Και θα βάλει gamers στον κόσμο του metal.

Gus: Ναι πιστεύω είναι καλό γενικά.

WT: Έχετε κάνει λοιπόν όλα αυτά. Ποιες είναι οι φιλοδοξίες που έχουν οι Firewind για το μέλλον;

Gus: Εντάξει κοίτα, πάντα προσπαθούμε να χτίσουμε την μπάντα. Θεωρούμε ότι δεν έχουμε χτυπήσει ταβάνι, υπάρχει αρκετός χώρος ακόμα για βελτίωση, μουσική βελτίωση, και όσον αφορά το δημιουργικό μέρος αλλά και όσον αφορά το θέμα της καριέρας. Έτσι πάντα υπάρχουν μεγαλύτερα stage για να παίξεις, πιο πολύς κόσμος για να παίξεις - ξέρεις, πάντα υπάρχουν αυτά και άλλες ευκαιρίες και αυτό είναι στην ουσία και το κίνητρο που μας ωθεί.

WT: Θα ήθελα για το τέλος θα ήθελα να μου πεις πώς φαντάζεσαι την επέτειο για τα είκοσι χρόνια των Firewind.

Gus: (γέλια) Δεν ξέρω, είναι λίγο μακριά. Mακάρι να έχουμε την υγεία μας τότε όλοι ακόμα. Eγώ πάντα δεν βλέπω τόσο μπροστά, γενικά τα παίρνω λίγο μέρα με την ημέρα τα πράγματα, αλλά γενικά θέλω οι Firewind να υπάρχουν για άλλα δέκα χρόνια από τώρα, το βλέπω σίγουρα.

WT: Κώστα σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!

Gus: ΟΚ και εγώ ευχαριστώ.

WT: …και εύχομαι τα καλύτερα, θα σας δω στις συναυλίες!

Gus: Έγινε τα λέμε εκεί!

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα αγγλικά:

Firewind are already a ten years old band. Since it's their anniversary and they are about to give four special shows in Athens and Thessaloniki, Wild Thing had a chat with guitarist Gus G. about their first decade as a band, their new album, Ozzy and other interesting stuff as well. Enjoy...

 

Wild Thing: Congratulations on your anniversary, I would like you to tell me how do you feel that a decade has already passed with Firewind.

Gus G.: Thank you, yeah, it's a great feeling to be a band for ten years. We have done seven albums, quite a few world tours, there is generally a good feeling for all we have achieved and we are proud of them.

WT: You are about to play four anniversary gigs, two in Athens and two in Thessaloniki with a different set-list each day. Should I suppose that you'll try to fit in every moment of Firewind's discography and will there be any surprises?

Gus: Sure, that's the main idea, to play a lot of songs from all our albums; actually we'll play almost the whole of them or something like that. We'll have at least five songs out of each album, if not more; we'll play the most obscure Firewind songs. There will be many songs, some we have never played live before, songs that our fans were asking for, for a long time. It will be interesting.

WT: In May you released your seventh album, Few Against Many, and the release coincided with your tenth anniversary as a band. Do you think that this signifies the beginning of a new era for Firewind, or was the timing of the release irrelevant to the anniversary?

Gus: I didn't think about that when we were preparing the album to be honest, it wasn't as much of an anniversary issue; we were just thinking it was about time to redefine our sound once again, like we had done before with the Allegiance album in 2006, when we renewed our sound to differenciate it from our first three albums. Same thing happened with Few Against Many. We generally needed a change to keep our sound fresh because personally I didn’t want to do something that would be the same as on our previous three albums.

WT: Yeah, that was my next question. It seems to me that you have - let's say - a harder approach this time.

Gus: We exposed some other elements of the band, some things that were not as recognizable in the past, that groove, the whole guitar thing; we wanted to bring riffs back, the more guitar oriented stuff in general.

WT: Do you think that this will be the musical path for Firewind in the future?

Gus: I can't tell you - to be honest, that's hard to say. I haven't even thought about our next album yet. For now I really enjoy our direction at the moment and I can't say anything about our next step, it may be completely different. Who knows? The truth is, we are not on a hurry to do a next album. We'll see.

WT: Your cooperation with Apocalyptica on the song "Edge of Dream", how did it happen? And why did you choose this song for a video clip? If I'm not mistaken, it's the softest song you have ever picked for a video.

Gus: This one is hardly a heavy metal song; it doesn't even have drums, it doesn't include heavy guitar playing, it’s a softer song. It was my idea to get in touch with them and to add cello because I thought that it would sound cool on that track. I thought of Apocalytica, because I like them as a band. Our manager sent the demo to their managment and that's the way the whole thing happened.

WT: Cool, which was the location where you shot the video?

Gus: It was in Athens, somewhere near Athens, I think somewhere near Lavrio.

WT: I thought so, I was correct.

Gus: Bob (Katsionis), our keyboardist, who has directed many video clips, is responsible for it. It was his job to choose the location and the whole concept and I think he did a great job; it's one of his best clips.

WT: It's really good indeed. You did deal with the production of Few Against Many…

Gus: Yeah, exclusively for this one, because I had the whole idea and the concept this time and it happened that I wrote most of the songs; so I had a discussion with the other members of the band about it. I knew exactly the kind of sound and the direction I wanted the band to head to and the guys trusted me on this. I explained to them what was my vision and idea about the album.

WT: Do you consider doing it again, working with other bands maybe?

Gus: Doing the production for other bands? No, these days I don't have any time at all, so to do the production and get involved with other bands is something impossible for me. But one should never say 'never'; who knows about the future? Maybe in like 5 to 10 years from now... I am not completely negative about it but at this time it's not happening.

WT: You did the "Wall of Sound" video clip in Greece and the single was a major success...

Gus: Yeah, it did great. Basically it's because we have the most fanatic audience in Greece and we wanted to show that again, as we had done with the Live Premonition DVD. We wanted to expose the greek audience and highlight the fact that we are a Greek band. As you can see, both our video clips were shot in Greece. It's mainly because we have a very fanatic audience here.

WT: A hardcore audience I would say.

Gus: ...Yeah, real fans...

WT: So Iced Earth had a point, when they too chose Greece back in '99? I'm asking you because, apart from being a Greek fan, as a musician that has played gigs worldwide you have your own opinion.

Gus: Yeah for sure, Greece has one of the most fanatic audiences and some of the most dedicated heavy metal fans worldwide. Especially, compared to other mediterranean countries, I would say Greece is by far the best.

WT: I remember when you started to work with Ozzy, as soon as the word was out, you made clear that this cooperation would not hold Firewind's career back. And it seems that as a band you are doing fine so far.

Gus: The group is generally still very active.

WT: I'd like to ask the opposite question now. How much does you being in Ozzy's band affect Firewind positively, whether this is related to the exposure you get or even the inspiration you get working with the Madman?

Gus: Well, as far as the press issue is concerned, much more people have now heard about the band in comparison to three years ago. This has opened many doors to us and promoters worldwide get involved with us much more. You can't go wrong with something like that, it has helped us a lot.

WT: And as for you being inspired by working with Ozzy and sharing the stage with him?

Gus: I think that all the experience that I have gained through this really shows on our album; that's maybe why it is so much more guitar-oriented than our previous ones. I have studied even more, I became a better guitarist and that also had to do with my ability in composing music as well. I can say that working with Ozzy was a renewal for me.

WT: Yeah obviously, it must be a great experience. So all this turned in a positive way...

Gus: Yeah, I mean, being in a gig like that is outstanding!

WT: I think I can imagine. Both as a member of Firewind and as Ozzy's guitarist, you get in touch with many foreigners, journalists, managers etc. I'd like you to tell me how accurate is the picture they have on Greece's current difficult situation.

Gus: Everybody, everywhere in the world, knows what's going on. Everybody knows, everybody sees what is happening. The truth is that while traveling with Ozzy - and I did a lot of that - and being with the band, I didn't fully realize what's going on. You read and hear about it of course, everybody is asking us about it all the time but it is when you come back home, to your friends and family that you actually realize exactly what's happening. It’s shocking.

WT: Since you are one of the people who went abroad seeking a musical career before the crisis had started, now that more people is forced to move abroad to find something better…

Gus: It's true, during the last months there is a mounting immigration flow of Greek people; like it used to be in the 70s...

WT: Yeah, it brings memories of past decades. ...What would you advise someone young who is considering to follow your steps, move to another country in order to have a career in heavy metal maybe?

Gus: Well one doesn't necessarily have to go to do that. I think the times are a bit different know; don't forget that internet factor.

WT: Yeah it kind of eliminates the distance.

Gus: Now we live in a cyber world; these are not the days anymore when I used to put a cd in an envelope and post it to a record label somewhere in the States... It was doubtful they would even respond; it was possible that the envelope would get lost. You can now create an image for yourself on the web through your site, decide on how you are going to promote yourself; the business part is easier with the tools we are now given. Of course the main issue remains; and that is how you are going to proceed further, and the most traditional way is always to go abroad and play live.

WT: That's actually where a musician is tested.

Gus: Indeed, and that's where you build your true fan base, that's where you will be tested on how good you are and if people are going to pay a ticket to listen to you live.

WT: Well, about your inspiration from other guitar players… I remember a while ago in a party where you were a DJ, if I'm not mistaken, you had played "Crystal Mountain" by Death. And you have also dedicated a track to Chuck, "End of an Era". Most people consider you a more melodic guitarist and have in mind that you are inspired by more melodic players.

Gus: That's true but I also enjoy extreme metal too. I generally like guitarists like Dimebag Darell, Chuck Schuldiner, Eric Peterson and James Hetfield, thrash guitarists included.

WT: Do you believe it's important for a guitar player or a musician in general to be inspired by a variety of genres?

Gus: That has to do with one's tastes. If somebody doesn't like guitarists with a heavier sound, this doesn't mean that he's not good at what he is doing (haha). It's just an issue of preferences and choices. I like guitar players from the 70s, such as Roth, Gary Moore or Michael Schenker, classic rock guitarists, but I also enjoy extreme stuff as well. Maybe it's because I belong to a generation that grew up listening to all of this stuff. I was considered a bit old-school because I used to listen 70s era Scorpions, UFO and all that stuff but on the other hand I grew up also listening to thrash, death etc.

WT: Well I guess I am somehow like you on this (laughs).

Gus: Yeah I think if you are the same age with me, that's how our generation is.

WT: Well I'm just a bit younger, 26 years old, but yeah it's the same.

Gus: Yeah you could say it's the same...

WT: Well let's go back to Firewind. I would like to ask you how come your debut album, Between Heaven and Hell was released initially with three different covers.

Gus: Haha, that's a sad story (laughs)! In Japan we did a concert and the people from EMI there wanted to use their own cover, which I hated. Anyway they insisted because they believed that it would better fit the Japanese market... Whatever... It's the one with the boy looking at the sky - it’s a pretty gay cover. Then the license deal we had for Europe was with Massacre Records and they also wanted to use their own cover because they too thought the cover with the boy was gay; so they proposed that cover by Kristian Wåhlin, which is, in my opinion, of the best quality.

WT: It's much better, I agree…

Gus: Yeah, totally, the one with the flaming eyes and...

WT: ...the ball.

Gus: It's Necrolord’s classic style; he did the covers. I thought there are two covers though, not three...

WT: Actually it's just that the one was slightly different.

Gus: Yeah, in Japan it had a crystal ball while in US it was released without the ball, something like that. That's another sad story, because many years ago I found it in a store with used records; I was just searching their stock and I found a band - I can't even remember its name now - released by an old Swedish label, Black Mark Records, a totally underground release that had the same cover! That guy had sold the same cover to two different clients! As you can imagine, I informed our label at the time, Leviathan, and luckily they returned the money we had payed for the artwork. But you know, I thought that was so... well I didn't want that cover. That's trivia...

WT: Indeed. Why did Mark Cross leave the band? Does it have to do with his work with Outloud?

Gus: No, not at all, and speaking about Outloud, I didn't have a clue that Bob and Mark were forming this band; I learned about it much later, it must have been a year to a year and a half after they had formed it. We just had some artistic differences with Mark considering the band's sound, style, how things should work within the group. You know we are grown ups, not kids, and we thought that it had come to a point where, because we respected one another, it would be better to part ways. No hard feelings with Mark though, I bumped into him once or twice in Frankfurt and we talked while having a couple of beers. It's all cool.

WT: You understand that I can't leave the Ozzy thing out of the interview… Any news from that camp?

Gus: What I know is that right now he is in the studio with Black Sabbath, that’s all I know. They are recording the new Sabbath album and they have arranged some gigs in Australia and Japan on May or April, something like that, next year that is.

WT: OK. Having a flashback, I'd like you to tell me which do you consider the best and the worst time the band had.

Gus: The truth is that we've been through many hard times as a group. They had mainly to do with the member changes and my effort to keep this line-up together. Unfortunately, Apollo had to lose some major tours all these years and that had a negative impact on us all but we tried not to get disappointed; so we toured with session vocalists who were equally good. Last year we had Mats Leven with us, some years ago we had Henning Basse of Metallium. At moments like that I thought that all the fun of it was taken from me, but on the other hand it's always difficult to keep a team together. But those difficulties are behind us now. I think that the Allegiance and Premonition era was a golden era for Firewind. That's when the band built its fame in - let's say - an international level and we did toured non-stop. Those tours were the ones that brought us where we are today. But I think that nowadays is also a good era for the band, now with the new album. The recording of the album was done very smoothly.

WT: ...it went out natural.

Gus: Yeah, it's been a long since I had that much of a fun during recording sessions, maybe since the Allegiance album; something really special was done for this album. I can't say I had the same feelings when working on our previous album; that was a hard time for me with everything changed, being in Ozzy's band and not knowing what was going to happen, not knowing when we would be able to release the Firewind album or if we should release it. By the time it was released we couldn't tour because I was committed to Ozzy. These were difficult days for the band.

WT: I understand it must have been difficult until you realized what was happening...

Gus: Yes, it was something new for the other guys as well as for me, I was really worked up and so were they. I was speaking to them and they trusted me and followed me, yet you know it was reasonable for them to have their doubts.

WT: Firewind have gone a long way and have achieved a lot. You have managed to survive at a time when power metal or metal in general was not at its best, you have toured the world…

Gus: We kicked off at a time when our style wasn't really cool, didn't have any of the 'cool factor', let's say (laughs). It's strange, you know, if you think about it, how a band like us did all this playing music that wasn't any longer so popular.

WT: You have even been on a cover in a comic book, right?

Gus: Yeah, yeah, and recently I found out that it will also become a video game and I will be a part of it!

WT: Really?

Gus: Yeah (laughs).

WT: What video game?

Gus: It's developed by the guy who does Eternal Decent, and all that comic series. It'll be transferred on video game, I think next year, and some guitarists will take place as special heroes.

WT: Cool, that's interesting.

Gus: Yeah, that guy, Llexi Leon, who had the whole concept, is a master mind and he's got great ideas; he wants to mix the world of comics with the world of heavy metal.

WT: Cool, now with the video game things will go even further.

Gus: Yeah, you never know, there are many ways to promote yourself nowadays, to promote your music and spread the whole meaning of heavy metal; and that's just another way. Well, we are not the first ones to do this, Heavy Metal already exists in the video games culture with the 'Guitar Hero' series. But it's really cool to be a comic hero and have super powers. I can't wait to see that.

WT: Yeah, it would be cool to get gamers into metal.

Gus: I think this is good in general.

WT: So now that you have achieved all that, what are your ambitions for the future?

Gus: Well, we always try to further strengthen the band, we think we haven't reached our best point yet; there is still plenty of space to cover both musically, creatively and career-wise. There will always be bigger stages for you to play at, more people to come to your show, there are always more chances out there and this is our main motivation that pushes us forward.

WT: Ending this discussion I would like you to tell me how do you imagine the 20th anniversary of Firewind.

Gus: (Laughs) I don't know, it's kind of early to tell, I just hope we'll be in good health by then. I never think about the future that much, I tend to take it a day at a time but I really want Firewind to go on for another decade. I can picture that for sure.

WT: Thank you very much for your time, Gus.

Gus: Thank you too.

WT: I wish all the best and I'll catch up with you at your gigs!

Gus: Right, see you there!

Tags: Firewind, Gus G., Ozzy Osbourne, heavy metal, interview