του Νίκου Διαμαντόπουλου
Ars longa vita brevis
Ποιος να περπατήσει την απόσταση από τον Ταρκόφσκι μέχρι τους Rage Against The Machine, και από την ερμηνεία της Κρίστα Λούντβιχ στα 4 Τελευταία Τραγούδια του Ρ. Στράους μέχρι την έκσταση του “Pitié” των Ballet C. de la B.; Ποιος περπατάει τον “Δρόμο της Φλάνδρας” και τον μακροπερίοδο λόγο του Κλωντ Σιμόν ακούγοντας το μουρμουρητό του Λου Ρήντ στο “Oh Jim” μέχρι να σταθεί στον σχεδόν 14λεπτο σπαραγμό του "The Kids" και του "The Bed";
Tags: μανιφέστο
Τα καλύτερἀ μου διαβάσματα:
- Κλόντ Σιμόν: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΦΛΑΝΔΡΑΣ
- Γιάννης Ρίτσος: ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
- Ζαν Ζενέ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ
- Δημήτρης Χατζής: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ
- Στρατής Τσίρκας: ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ – Η Λέσχη
- Γκυστάβ Φλομπέρ: ΜΑΝΤΑΜ ΜΠΟΒΑΡΥ
- Αρης Αλεξάνδρου: ΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
- Ιμρε Κέρτες: ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΧΩΣ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ
- Αντόνιο Λόμπο Αντούνες: ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ
του Ν. Διαμαντόπουλου
Τo Top-10 θεατρικών παραστάσεων
(που εγώ έχω καταφέρει να παρακολουθήσω – διότι αυτά που έχω χάσει, ούτε η άμμος της θαλάσσης …)
- Théâtre du Soleil: ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΟΙ
- Marionetteatern (της Στοκχόλμης): ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή
- Θέατρο Ρουσταβέλι: ΑΜΛΕΤ του Σαίξπηρ
- Living Theater: Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ, του Μπέρτολντ Μπρεχτ
- Οι “Δούλες” του Ζενέ (σκηνοθ. Κοραή Δαμάτη, Νέα Σκηνή του Εθνικού) – ειδικότερα η ερμηνεία της Αντιγόνης Βαλάκου
- Κάποιος θίασος από την Αν. Γερμανία στο Φεστιβάλ Θεάτρου των Δελφών, το καλοκαίρι του 1985: ΤΡΩΑΔΕΣ του Ευριπίδη
- Θέατρο Τέχνης: ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη (σκηνοθ., βεβαίως του Δάσκαλου …)
- Βασίλης Παπαβασιλείου: ΕΛΕΝΗ του Γιάννη Ρίτσου
- Στο ΔΩΜΑ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου: ΜΑΚΜΠΕΘ του Σαίξπηρ
- “4.48 ΨΥΧΩΣΗ” της Σάρα Κέιν, με τη Ρούλα Πατεράκη
του Ν.Διαμαντόπουλου
