Στις 16 του Μάη, έκλεισαν δύο χρόνια από την αποφράδα μέρα που οι ουρανοί πήραν τον Ronnie James Dio μακριά μας. Ο μάγος του Hard Rock και του Heavy Metal, υπέκυψε στην επάρατη νόσο, η οποία τον ταλαιπωρούσε τους τελευταίους έξι μήνες της ζωής του.
Το έργο που άφησε πίσω του είναι δυσθεώρητων διαστάσεων, αντιστρόφως ανάλογο με το μπόι του. Ο Αμερικάνος τραγουδιστής ξεκίνησε την καριέρα του το 1957 και μέχρι το 1967 πέρασε από σχήματα όπως οι Vegas Kings, Ronnie and the Redcaps και Ronnie Dio and the Prophets. Μπορεί κανείς εύκολα να βρει και να ακούσει τραγούδια εκείνης της περιόδου. Πολύ μακριά από τον Dio που ξέρουμε ως hard rockers / metalheads, η “άγνωστη” αυτή περίοδος του Ronnie κρύβει ένα πρωτόλειο rock'n'roll συναίσθημα εκείνης της εποχής και δίνει μια άλλη προοπτική στην ούτως ή άλλως σπάνια, συναισθηματικά φορτισμένη και μεγαλειώδη φωνή του. Ναι, ο Ronald James Padanova ακούγεται τόσο καλός με φόντο κάντιλακ και πουά γυναικεία φορέματα, όσο και με ουράνια τόξα, διαβόλους και μεσαιωνικά παραμύθια.
Φτάνοντας στο 1967, η ιστορία αρχίζει και γίνεται πιο γνώριμη. Οι Ronnie and the Prophets διαλύονται και σχηματίζονται οι Electric Elves που ένα χρόνο αργότερα μετονομάζοται απλά σε The Elves. Αφού η μοίρα τους χτυπάει με μορφή τροχαίου και στοιχίζει τη ζωή του κιθαρίστα Nick Pantas, τον οποίο αποφασίζουν να μην αντικαταστήσουν, συνεχίζουν μόνο με τον άλλο κιθαρίστα David Feinstein (πρώτος ξάδελφος του Ronnie, μετέπειτα The Rods, Feinstein κ.ά. και ξώφαλτσα εμπλεκόμενος στην ιστορία των Manowar) και ηχογραφούν το ομότιτλο ντεμπούτο τους (μέχρι τότε οι κυκλοφορίες του Dio περιορίζονταν σε σινγκλ και 7’’) αφού έχουν απλουστεύσει άλλη μια φορά το όνομά τους σε Elf. Την παραγωγή αναλαμβάνουν ο γνωστός για τις παραγωγές του στα 70’s, Roger Glover και o Ian Paice, το rhythm section των Deep Purple δηλαδή. O Glover κάθισε στην καρέκλα του παραγωγού και στα δύο επόμενα άλμπουμ τους, Carolina Counting Ball και Trying to Burn the Sun, με τον Steve Edwards στην κιθάρα πλέον. Ο ήχος των Elf κυμαίνεται από κλασικό 70s rock μέχρι ατόφιο hard blues rock, κοντά στο ύφος που τελειοποίησαν οι πρώιμοι Whitesnake λίγα χρόνια αργότερα και φυσικά προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Η περιοδεία με τους Deep Purple και η συμμετοχή του Dio σε τρία τραγούδια του προσωπικού δίσκου, Butterfly Ball, του τότε πρώην μπασίστα των Purple, Roger Glover ήταν αρκετά για να τραβήξουν την προσοχή του κιθαρίστα Richie Blackmore που είχε εγκαταλείψει τους Deep Purple μην αντέχοντας τα funky/blues τερτίπια των Coverdale/Hughes. O Blackmore προσλαμβάνει όλους τους Elf πλην του Steve Edwards φυσικά και τους μετονομάζει σε Rainbow. Τα τρία studio άλμπουμ που κυκλοφόρησαν (με διαφορετικό line-up στο καθένα), Richie Blackmore’s Rainbow, Rising και Long Live Rock n’ Roll, θα μνημονεύονται ες αεί, ως διαμάντια του hard rock και της παγκόσμιας μουσικής γενικότερα. O Dio δίνει τις ερμηνείες της ζωής του και το Rising συνιστά για τον γράφοντα τον καλύτερο δίσκο όλων των εποχών ανεξαρτήτως ιδιώματος.
Η απίστευτη φωνή αλλά και το στιχουργικό ταλέντο του Ronnie απολαμβάνει πλέον την αναγνώριση που του αξίζει, σε τέτοιο βαθμό που όταν ο Blackmore αποφασίζει να οδηγήσει τους Rainbow σε πιο εμπορικά μονοπάτια προσλαμβάνοντας τον James Dean του rock, Graham Bonnet, πίσω από το μικρόφωνο και ο Ozzy φεύγει από τους Βlack Sabbath, οι τελευταίοι, κάνοντας κίνηση ματ, σώζουν την καριέρα τους προσαρμόζοντας τη μουσική τους στη φωνή του Dio και μεγαλουργούν στα Heaven and Hell και Mob Rules. Ο Οzzy στις σόλο εμφανίσεις του εκείνη την εποχή, θα έβγαζε επί σκηνής έναν νάνο ονόματι Ronnie, σε μια απόπειρα να ειρωνευτεί τους πρώην συναδέλφους του και τον καινούριο τους τραγουδιστή…
Η προσωπική καριέρα του Dio, στο συγκρότημα με το όνομά του που σχημάτισε το 1982 μαζί με τον ντράμερ Vinnie Appice δε χρειάζεται συστάσεις στους metalheads. Τα τραγούδια του ντεμπούτου Holy Diver, τα ξέρουν και οι πέτρες. Οι Dio πορεύτηκαν 23 χρόνια μεταξύ του πρώτου στούντιο δίσκου και της τελευταίας ζωντανά ηχογραφημένης κυκλοφορίας. Η πορεία τους όρισε με τον τρόπο της το κλασικό heavy metal, ανέθρεψε και θα συνεχίζει να αναθρέφει γενιές μεταλάδων. Προφανώς αφού η πορεία του με τους Dio είναι η μακροβιότερη, υπάρχουν και μέτριες στιγμές στη δισκογραφία τους. Οι δίσκοι που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του ’80 είναι οι ιστορικά σημαντικότεροι και μάλλον οι πιο αξιόλογοι. Η μπάντα καλωσόρισε τα 00s με τον concept δίσκο Magica, ο οποίος προοριζόταν να έχει άλλα δύο μέρη, που θα κυκλοφορούσαν μετά την περιοδεία των Heaven And Hell αλλά ο θάνατος του Ronnie τους πρόλαβε, αφού είχαν ηχογραφήσει ένα μόνο τραγούδι, για τους στίχους του οποίου ο κιθαρίστας Craig Goldy επισήμανε ότι αφορούν τη μάχη που έδινε ο Dio με τον καρκίνο και «είναι δύσκολο να τους ακούσεις χωρίς να σου προκαλέσουν κόμπο στο λαιμό». Μην παραλείψετε, αν δε το έχετε δει ήδη, να δείτε το καρα- cult βίντεο κλιπ για το τραγούδι “Holy Diver”.
Η σύμπραξη Black Sabbath/Dio δεν σταματάει στο αξιόλογο αλλά παρεξηγημένο Dehumanizer του 1992. Η μπάντα επανασυνδέθηκε με την αφορμή της κυκλοφορίας της συλλογής Black Sabbath – The Dio Years με τη σύνθεση του Mob Rules, στην οποία συμπεριλήφθηκαν και τρία νέα τραγούδια που ηχογράφησαν. Ακολούθησαν εκτενείς περιοδείες και άλλος ένας δίσκος. Το συγκρότημα αποφάσισε να υιοθετήσει το όνομα Heaven Αnd Hell με σκοπό να μην υπάρχουν συσχετισμοί με το κλασικό line-up των Sabbath με τον Ozzy. Δεν πιστεύω πάντως ότι υπάρχει σώφρων οπαδός που να μην υποψιάζεται ότι η δαιμόνια μάνατζερ και γυναίκα του Ozzy, Sharon, δεν έβαλε το χεράκι της σε αυτό. Το άλμπουμ The Devil You Know που κυκλοφόρησαν το 2009 είναι πολύ καλό, αντάξιο της βαρυσήμαντης ιστορίας των μουσικών που συμμετέχουν. Στις περιοδείες τους, οι οποίες πέρασαν αμφότερες από την Ελλάδα, οι Heaven and Hell έπαιρναν κεφάλια χωρίς καμμία υπερβολή.
Ο Dio έκανε πολλές συνεργασίες στην καριέρα του, από προσωπικούς δίσκους του David Coverdale μέχρι το Operation Mindcrime II των Queensrÿche όπου υποδύεται τον Dr X. Έχει στο ενεργητικό του τρεις larger-than-life δίσκους με τρία διαφορετικά συγκροτήματα. Έχει επηρεάσει τους πάντες και βρισκόταν στο κουρμπέτι νωρίτερα από τους περισσότερους της φουρνιάς του. Υπήρξε ενεργός ρόκερ από τη δεκαετία του ’50 και έζησε το rock'n'roll και το heavy metal από την αρχή τους. Ευθύνεται για το 'Devil’s Horns', τα κερατάκια που σχηματίζουμε με το χέρι, συμβολισμό που ο ίδιος ταύτισε με το heavy metal, τον οποίο χρησιμοποιούσε και είχε ξεσηκώσει από τη γιαγιά του, η οποία το χρησιμοποιούσε στο ξεμάτιασμα! (Trivia: Για το 'Devil’s Horns' ο τραγουδιστής των Twisted Sister, Dee Snider, έχει φτιάξει ολόκληρο site με σκοπό να οριοθετήσει τη σωστή χρήση του και να καυτηριάσει τη λανθασμένη! Περισσότερα στο: www.takebackthehorns.com) Έχει συνεργαστεί με δύο από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο και με τη σειρά του έβγαλε στο προσκήνιο τον Vivian Campbell. Παρ' όλα αυτά, όσοι είχαν την τύχη να δουλέψουν μαζί του ή να του μιλήσουν, από μουσικούς μέχρι οπαδούς, όλοι μιλάνε για έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, ευχάριστο, που αφιέρωνε πολύ χρόνο για να γνωριστεί και να υπογράψει δίσκους στους οπαδούς του, την ίδια στιγμή που άλλες μπάντες ζητάνε τετραψήφια ποσά για 'meet and greet' (σσ. “Kiss is not a heavy metal band, it’s a heavy metal brand” – Gene Simmons)... Όποιος τον πέτυχε στην περιοδεία του 2009 με τους Heaven Αnd Hell ας αναλογιστεί ότι ο άνθρωπος ήταν 66 ετών με σοβαρότατο θέμα υγείας, όμως η φωνή και η σκηνική του παρουσία ήταν μαγική και μεγαλειώδης, όχι αναλογικά με την ηλικία του αλλά σε σύγκριση με οποιονδήποτε κορυφαίο τραγουδιστή της πιάτσας.
Ο Dio εκτός από το χάρισμα, είχε την προσωπικότητα ενός απλού, καθημερινού ανθρώπου χωρίς ίχνος έπαρσης. Η απώλειά του είναι πολύ μεγάλη αλλά το έργο του θα μείνει ζωντανό και ανεπηρέαστο από έννοιες όπως αυτή του χρόνου που αφορά εμάς τους κοινούς θνητούς. H κληρονομιά που αφήνει πίσω του είναι τεράστια και αυτό είναι ευδιάκριτο.
Στην Ελλάδα οι Rock'n'Roll Children, μια μπάντα διασκευών σε τραγούδια απ' όλη την καριέρα του Ronnie, αποτελούμενη από μέλη γνωστών εγχώριων metal συγκροτημάτων, κάθε Μάη διοργανώνουν προς τιμήν του μια συναυλία για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Φαίνεται ότι το φιλανθρωπικό project Ηear n’ Aid που έστησε ο Dio το 1985 μαζεύοντας την αφρόκρεμα του heavy metal των 80s με μια πληθώρα τραγουδιστών και κιθαριστών να σκίζουν λαρύγγια και χορδές, είναι ακόμα πηγή έμπνευσης.
Τα πολύ πρόσφατα νέα που θέλουν τον Vivian Campbell να ξαναμαζεύει το αυθεντικό line-up των Dio, με τον Andy Freeman (πρώην τραγουδιστής των Lynch Mob του George Lynch από τους Dokken) στη θέση του τραγουδιστή, θέτουν τους εμπλεκόμενους μουσικούς στο στόχαστρο ως ταληροφονιάδες τυμβωρύχους μιας κληρονομιάς που οφείλει να περάσει στην ιστορία, μαζί με το θανόντα. Θυμηθείτε αντίστοιχα εκτοπλάσματα που τόλμησαν να καβαλήσουν τις σκηνές ανά τον κόσμο υπό τα ονόματα Queen, Thin Lizzy και The Doors of the 21st Century.
Πέρα από οποιεσδήποτε κερδοσκοπικές απόπειρες και γκρίνιες όμως, τα δύο χρόνια από το θάνατο του Ronnie Dio μας θυμίζουν με τον πιο δύσκολο τρόπο ότι το μοναδικό άφθαρτο πράγμα είναι το έργο ενός καλλιτέχνη, τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις, τόσο οι παλιές, όσο και αυτές που δημιουργούνται σε νέους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με αυτό. Σε ευχαριστούμε για τη μαγεία Ronnie.
Στούντιο άλμπουμ που ηχογράφησε και δίσκοι που συμμετείχε ο Ronnie James Dio:
Elf:
Rainbow:
Black Sabbath:
Dio:
Heaven and Hell:
Guest εμφανίσεις:
|
|
Tags: Ronnie James Dio, tribute
Άρης 'Ymir' Πολιτόπουλος: Top-20 albums 2014
Φάνης Μανταίος: Top-20 albums 2014
(Ξεσκονίζοντας ξεχασμένες πτυχές της δισκοθήκης)
(Νέες κυκλοφορίες, νέες μπάντες, νέο καλό μέταλλο)